تبیین جایگاه نظام آموزشی در تعاملات فضای مجازی بر اساس مبانی هستی شناختی و معرفت شناختی فضای سایبر

مقاله حاضر قصد دارد با شناخت ماهیت فضای مجازی و تاکید بر مبانی هستی شناختی و معرفت شناختی حاکم بر آن، فرصت ها و تهدیدهای تعامل گفتگومند در این فضا و نقشی که نظام آموزشی می تواند در بهبود شرایط موجود داشته باشد را بررسی کند. روش انجام پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده است. مطابق با مطالعه انجام شده، فضای مجازی با داشتن ویژگی هایی از قبیل بی مکان مندی، فرازمان مندی، عدم اتکا بر قوانین مدنی، در ارتباط بودن با فضای واقعی، امکان دسترسی آسان به فضاهای متفاوت فرهنگی، اعتقادی، اقتصادی و سیاسی جدید، از فضای واقعی متمایز می شود. در پژوهش حاضر؛ تعامل مدام فضای مجازی و واقعی، بعنوان رکن هستی شناسانه و گسترش معرفت اجتماع محور و تغییر در معیار صدق باورها بعنوان ارکان معرفت شناسی فضای سایبر در نظر گرفته می شوند. برای در امان ماندن از تهدیدهای احتمالی و حداکثر بهره برداری از فرصت های موجود برای تعامل گفتگومند در این فضا، اتخاذ رویکرد وجودگرا در آموزش در فضای واقعی پیشنهاد می شود.