بررسی و تحلیل روش های طراحی محاسباتی (الگوریتمیک، مولد و پارامتریک) و تلفیق آنها با سایر تکنولوژی های کامپیوتری

در دهه های اخیر تکنولوژی کامپیوتری گسترش یافته است و به عنوان ابزاری ضروری، در طراحی معماری استفاده شده است. استفاده از کامپیوتر، از یک سو، موجب افزایش توانایی های طراحان و از سوی دیگر موجب دگرگونی طراحی معماری شده است و در نتیجه واژگان جدیدی مانند طراحی دیجیتال، طراحی محاسباتی و روش های طراحی منتج از آن(روش های طراحی الگوریتمیک، پارامتریک و مولد) در ادبیات نظری طراحی معماری شکل گرفته است. لذا با توجه به این تغییرات و اهمیت موضوع، در فاز اول این پژوهش، ابتدا با کمک منابع کتابخانه ای، مفهوم واژگان مذکور و تمایز و شباهت آنها شناسایی گردید و در فاز دوم، تلفیق آنها با سایر تکنولوژی های کامپیوتری بررسی و دسته بندی گردید. روش های طراحی محاسباتی در ابتدا با هدف اتوماسیون و افزایش بهره وری و در ادامه با هدفی مانند بهینه سازی استفاده شده اند. ارتباط میان الگوریتم و محصول در طراحی مولد غیر قابل شناسایی و در طراحی الگوریتمی قابل شناسایی است و همبستگی میان پارامترها و محصول در طراحی پارامتریک وجود دارد. این روش ها با مفاهیمی مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشین تلفیق شده اند. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند زمینه ساز پژوهش های آتی در زمینه روش های طراحی محاسباتی باشد.