موقعیت یادگیری موقعیتی در آموزش علوم

در برخی از رشته های دانشگاهی مهارت‌های عملی همسنگ دانش نظری اهمیت دارد که علوم تجربی یکی از این رشته هاست. با توجه به جنبه‌های عملی و مهارتی این رشته در سال‌های اخیر توجه به یکی از مدل‍های یادگیری افزایش یافته که در آن به تجربه‌‍‌های مشترک در شرایط واقعی و نیز شکل‌گیری هویت حرفه‌ای اهمیت ویژه داده می‌‍شود. این مدل، یادگیری موقعیتی است که سر چشمه آن نظریه سازنده گرایی اجتماعی است. در ادامه این روند مدل های خاص رشته علوم توسط نظریه پردازانی نظیر پتکوویک و همکاران (2019) و دونالدسون و همکاران (2020) ارایه شده است که از این میان نظریه دونالدسون جامعیت بیشتری دارد و در آن به سه مولفه اصلی نظریه یادگیری موقعیتی توجه ویژه شده است. این سه مولفه شامل فعالیت‌های مشترک شرایط واقعی و تجسم می‌شوند. این حوزه نظریه‌پردازی بسیار پویا است به شکلی در آینده یادگیری موقعیتی جایگاه مهمتری نیز در آموزش علوم خواهد یافت.