تبیین ضرورت تدریس درس علوم تجربی با جهت‌گیری الهی

پژوهش حاضر با هدف نشان دادن اهمیت و تاثیر نوع تدریس معلمان علوم تجربی بر تقویت باورهای دینی و رفتارهای اخلاقی دانش‌آموزان انجام‌ شده است. بر این اساس ابتدا با استفاده از روش تحلیلی – توصیفی به بررسی مفاهیم مطرح در پژوهش همچون علم دینی و نسبت علم دینی با علم علوم تجربی پرداختیم. در ادامه ضمن تاکید بر رویکرد آیت‌الله جوادی آملی نسبت به علم دینی به ارائه پیش‌فرض‌های فلسفی آن مانند: توجه به مبدا فاعلی علم، ضرورت توجه به مبدا فاعلی و غائی معلوم، خلقت دیدن عالم طبیعت، آفرینش را نشانه‌هایی از قدرت و صفات خداوند دانستن، برای معلمان پرداختیم و به این مهم اشاره کردیم که معلمان علوم تجربی ضمن پذیرفتن مبانی مذکور با استفاده از روش پیوند و گریز در تدریس علوم تجربی که بر اساس آن معلم سعی می‌کند برای هر یک از مفاهیم علمی، مصادیق الهی بر اساس آموزه‌های اسلامی ذکر کند تا زمینه رشد و تقویت باورهای دینی و تقویت رفتار اخلاقی را در دانش‌آموزان فراهم کند.