ارزیابی راهبردی محیط زیستی استحصال انرژی تجدیدپذیر از پسماند

انرژی، در زندگی انسان و توسعه اقتصاد نقش کلیدی داشته و دارد. افزایش تقاضای جهانی انرژی، اثرات مخرب سوخت های فسیلی و کاهش منابع انرژی، لزوم جایگزینی منابع انرژی جدید و تجدیدپذیر را پررنگ تر ساخته است. از سوی دیگر، افزایش جمعیت و تغییر سبک زندگی، باعث تولید حجم انبوهی پسماند در شهرها شده و رفع معضلات ناشی از آن، دغدغه اصلی مدیران شهری محسوب می گردد. مدیریت صحیح این منبع می‌تواند، آن را به منبع ارزشمندی برای انرژی تبدیل کند. تولید انرژی از پسماند، به عنوان انرژی تجدیدپذیر جدید، می تواند در برنامه‌ریزی توسعه پایدار قرار ‌گیرد. از این رو، طرح استحصال انرژی از پسماند شهر تهران، پتانسیل قابل توجهی هم برای کاهش اثرات محیط زیستی محل های دفن زباله و هم بهره مندی از مزایای اقتصادی و محیط زیستی آن به عنوان انرژی تجدیدپذیر را دارد. پژوهش حاضر در بردارنده نتایج ارزیابی استراتژیک محیط زیستی(sea) طرح استحصال انرژی از پسماند به منظور ادغام ملاحظات محیط زیستی در این طرح است. به این منظورگام های فرآیند sea، اعم از غربالگری و دامنه یابی، شامل: تببین نحوه مشارکت ذینفعان و اهداف sea، شناسایی نکات کلیدی محیط زیستی در طرح و معرفی گزینه های جایگزین(زباله سوزی، پیرولیز، پلاسما، هضم بی هوازی و استحصال گاز محل دفن)، انجام شد. سپس گزینه های جایگزین، با مرور منابع و با در نظر گرفتن معیارهای فنی، اقتصادی و محیط زیستی ارزیابی شدند. با بررسی و ارزیابی آلترناتیوها، روش استحصال گاز از لندفیل به عنوان گزینه برتر انتخاب شد. پس از انتخاب استخراج بیوگاز از محل های دفن زباله به عنوان روش ترجیحی، ارزیابی اجرای طرح در مقابل عدم اجرا برای تعیین مزایای طرح انجام شد. متعاقباً، برای اثرات محیط زیستی شناسایی‌شده در مرحله دامنه یابی، اقدامات اصلاحی و کاهشی پیشنهاد شد و اهمیت اجرای برنامه‌های نظارت مستمر برای نظارت بر فرآیند مورد تاکید قرار گرفت. با توجه به ارزیابی انجام شده اجرای این طرح، می تواند علاوه بر مزایای اقتصادی، اثرات مثبتی بر محیط زیست و سلامت افراد داشته باشد.