ارزیابی طرح تامین و انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به مرکز فلات ایران از طریق نمک زدایی (طرح‌های شیرین سازی)

با توجه به کمبود منابع آب شیرین در کشور علی الخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک فلات مرکزی کشور، بحث انتقال آب از دریاهای آزاد (عمان و خلیج فارس) به این مناطق در سال های اخیر بسیار بحث برانگیز و حائز اهمیت بوده است. انتقال آب (بین حوضه‌ای و دریای آزاد) می‌تواند یک گام موثر در جهت تامین آب شیرین برای این جوامع، برقراری عدالت اجتماعی و نهایتا نیل به توسعه پایدار باشد، لذا ضروری است که زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های لازم برای انجام این‌گونه طرح‌ها در کشور مورد بررسی قرار گیرد تا از این طریق کمبودها و کاستی‌های موجود شناسایی شده و اقدامات موثر برای حل این مسائل به کار برده شود. در این مطالعه با استفاده از تجزیه و تحلیل ماتریس swot سعی شد تا نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید موجود در زمینه انتقال آب در سه سطح سیستمی، سازمانی و فردی مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور پرسش‌نامه‌ای تهیه گردید و توسط 30 نفر از خبرگان شاغل در بخش‌های اجرایی مرتبط با مبحث انتقال آب تکمیل شد. تجزیه و تحلیل پرسش‌نامه‌ نشان داد که استراتژی‌های طراحی شده در این سطح جزء استراتژی‌های تدافعی بوده است. نتایج تحقیق لزوم اهمیت پیش‌گیری از انجام فعالیت‌های آبخواه و جلوگیری از اقدامات موثر در گسترش بیابان را یادآور می‌شود که بایستی اقدامات مهم و اساسی در ارتباط با تدوین قوانین حفاظتی آب در متن برنامه‌های پنج ساله ملی توسعه‌ای کشور عملیاتی شود و همچنین تلاش شود تا آمار و اطلاعات در مباحث منابع آبی به صورت دقیق و مدون ثبت، جمع‌آوری و آرشیو گردد تا این داده‌ها بتواند مبنای مناسبی برای تصمیم‌گیری مدیران و مسئولان در آینده باشد.