راهنمای طراحی منظر صوتی پارک ها، تفرجگاه ها و فضاهای سبز شهری نمونه مورد مطالعه: پارک شفق،‌ تهران

امروزه بوستان های شهری به‌ویژه در شهرهای پرجمعیت جزء لاینفک مجموعه‌های زیستی و فضاهای عمومی شهری محسوب می‌شوند، به طوری که نقش اساسی در رفع نیازهای اجتماعی و فردی ساکنان و شهروندان دارند. فضاهای طبیعی و سبز کارکردهای متنوعی در شهر دارند که علاوه بر مباحث زیبایی شناسانه می توان به عملکرد آنها به ویژه خدمات اکوسیستمی اشاره کرد. درک ابعاد منظر صوتی و بازشناسی واکنش های حسی کاربران نسبت به محیط شنیداری در فضاهای شهری می تواند به تصمیم گیری آگاهانه تر در مورد طراحی محیط شهری و ارتقای رضایتمندی کاربران و مطلوبیت فضای شهری کمک کند. پژوهش حاضر در پی پاسخ این سوال است که منظر صوتی برای پارک ها، تفرجگاه ها و فضاهای سبز درون شهری دارای چه ابعاد و ویژگی هایی است و گام های طراحی شهری مبتنی بر آن شامل چه مراحلی است؟ در پاسخ به این سوال،‌ پژوهش به 2 روش کمی و کیفی انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای-اسنادی و میدانی می باشد. پس از مطالعات اسنادی، مطالعات میدانی به صورت بازدید از محدوده مورد مطالعه و گردآوری داده های فیزیکی در 17 نقطه و سنجش کمی صوت بوده است. پرسشنامه و مصاحبه ها مرتبط با انواع اصوات موجود در فضای محدوده و ادارک ذهنی کاربران بوده است. نتابج نشان دهنده وضعیت موجود پارک از لحاظ منظر صوتی می باشد و پیشنهاداتی جهت طراحی منظر صوتی ارایه شده است.