لزوم برساخت مجدد الگویی هویت تنانه برای زنان در جامعه اسلامی معاصر با استفاده از میراث ایرانی - اسلامی

تنانگی که همواره با مساله زیبایی همراه بوده است، بخش مهمی از هویت فردی را شکل می‌دهد. زنان ایرانی - اسلامی هویت منحصر به فرد خویش را داشتند، اما با ازدیاد رسانه‌ها، جهانی شدن مد (mode) و (fashion)، تبلیغات کالا، پیشرفت تکنولوژی که احساس منفی خودمقایسه کردن را تشدید کرد، این هویت به صورت ناخود آگاه از آنها گرفته شد و هویتشان متناسب با خواست جهانی مُد قابل تعریف شد. این پژوهش سعی دارد تا لزوم برساخت مجدد الگویی هویت تنانه برای زنان در جامعه اسلامی معاصر را با استفاده از میراث ایرانی - اسلامی مورد بررسی قرار دهد. برای این منظور از روش تحلیل گفتمان کیفی و تحلیل تاریخی بهره گرفته است. طبق یافته‌های این پژوهش: 1. براساس کهن‌الگو‌های گذشته و تجربیات زیستی، زنان مسلمان الگوی خاص تنانگی خویش را داشته است که از سایر تمدن‌ها متفاوت بوده و در مواردی که بین فرهنگی محسوب می‌شد، وجه اشتراک داشتند؛ 2.این هویت ناشی از ناخودآگاهی در بین هویت تنانگی جهانی منحل شده و متناسب با آن تعریف می‌شود و نظر به اهداف آن قابل تغییرند. این پژوهش به دلیل الگویابی هویتی برای زنان مسلمان قابل اهمیت است.