ارزیابی قابلیت های گردشگری روستایی کشاورزی (مطالعه موردی: شهرستان الیگودرز)

مناطق روستایی به طور فزاینده ای به دنبال تنوع اقتصادی و فرصت های توسعه هستند. گردشگری روستایی – کشاورزی به عنوان یک استراتژی امیدوارکننده ظاهر شده است که مزایای بالقوه ای مانند تولید درآمد، ایجاد شغل و احیای جامعه را ارائه می دهد. ارزیابی قابلیت‌های مناطق روستایی-کشاورزی برای توسعه گردشگری برای به حداکثر رساندن منافع و به حداقل رساندن اثرات منفی بسیار مهم است. این مقاله به بررسی ارزیابی قابلیت‌های گردشگری روستایی - کشاورزی در شهرستان الیگودرز می‌پردازد. در این مطالعه، از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای و مصاحبه با کارشناسان محلی، اطلاعات لازم جمع‌آوری شد. سپس با استفاده از فنون آماری و تحلیل swot، داده‌ها تجزیه و تحلیل شدند. جامعه مورد بررسی در این مطالعه شامل ساکنان و کارکنان روستاهای شهرستان الیگودرز، کارشناسان گردشگری و کشاورزی، و بازدید کنندگان گردشگری بود. حجم نمونه تعداد 384 نفر با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامه‌های محقق ساخته استفاده شد. یافته های تحقیق نشان میدهد با توجه به ارقام حاصل از ماتریس های فوق، می توان راهبرد وضع موجود برای توسعه روستایی منطقه رابه روش ارزیابی swot تعیین نمود.همانطور که ملاحظه می گردد، این موقعیت بیانگر راهبرد رشد و توسعه گردشگری روستایی- کشاورزی شهرستان الیگودرز با استفاده از نقاط قوت داخلی برای بهره برداری از فرصت های خارجی (راهبرد رشد و توسعه) می باشد.