تبیین نقش طرح های آبخیزداری بر توسعه پایدار نواحی روستایی با رویکرد تحلیل عاملی اکتشافی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز روستای بیدگینه، استان زنجان)

اجرای طرح های آبخیزداری یکی از کارآمدترین روش های دستیابی به توسعه پایدار است. سال‌هاست که در ایران طرح‌های آبخیزداری برای جلوگیری از تخریب سرزمین، بهبود معیشت و افزایش رفاه مردم بکار گرفته شده است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل پیامدهای اجرای طرح‌های آبخیزداری بر توسعه پایدار نواحی روستایی صورت گرفته است. حوزه آبخیز بیدگینه در استان زنجان بعنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب شد. این پژوهش بر مبنای هدف از نوع کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش تحلیلی _ تبیینی است. جامعه آماری پژوهش تمامی سرپرستان خانوار روستای بیدگینه در استان زنجان می‌باشد(260=n)که بر اساس جدول مورگان و کرجسی تعداد 155 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. ابزار اصلی جمع‌آوری اطلاعات روش‌های اسنادی و میدانی بود. روایی پرسشنامه طبق نظرات متخصصان روستایی مورد تایید قرار گرفت. برای تعیین پایایی ابزار پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 75/0 تعیین شد که نشان از پایایی ابزار تحقیق بود و داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی و استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه23 تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته‌های تحقیق بیانگر آن بود که اجرای صحیح طرحهای آبخیزداری با اولویت سه عامل اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی با درصد واریانس 72/0 می‌تواند باعث تثبیت جمعیت روستایی و بهبود معیشت و توسعه پایدار نواحی روستایی گردد.