ارزیابی اقامتگاه‌های بوم‌گردی در نواحی روستایی

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی تاثیر اقامتگاه‌های بوم‌گردی بر توسعه پایدار نواحی روستایی است. با توجه به اهمیت بوم‌گردی به‌عنوان یک فرصت برای توسعه پایدار و بهبود شرایط زندگی در مناطق روستایی، ارزیابی دقیق و جامع این اقامتگاه‌ها ضروری است. این پژوهش با بررسی عملکرد، اثرات اجتماعی و فرهنگی، تاثیرات محیط زیستی، و اقتصادی اقامتگاه‌های بوم‌گردی، به مقایسه و تحلیل اثربخشی آن‌ها در تحقق اهداف توسعه پایدار نواحی روستایی پرداخته است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی_تحلیلی است که از ابزار جمع آوری اطلاعات، اسنادی(کتابخانه ایی) در بستر بهره گیری از مطالعات میدانی بهره برده است. نتایج نشان داده است که این ارزیابی می‌تواند به ارائه بازخورد در مورد کیفیت خدمات ارائه شده توسط اقامتگاه‌های بوم‌گردی بپردازد. مواردی از جمله رفتار میزبانی، نظافت، امکانات موجود، غذا و سایر خدمات ارائه شده از جمله مواردی است که از طریق این ارزیابی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. ارزیابی اقامتگاه‌های بوم‌گردی می‌تواند به تجزیه و تحلیل تجربه مسافران و نظرات آن‌ها در مورد امکانات، خدمات، محیط و تاثیرات اقامتگاه‌ها بر آنها کمک کند. این بازخورد می‌تواند به بهبود خدمات و تجربه مسافران در آینده کمک کند. ارزیابی می‌تواند به شناسایی تاثیرات اقامتگاه‌های بوم‌گردی بر محیط زیست کمک کند و ارزیابی کند که آیا این اقامتگاه‌ها از منابع طبیعی محافظت می‌کنند یا خیر؟