برآورد مسائل جامعه روستایی و سرمایه اجتماعی در منظومه خرمدره

با بالا رفتن سرمایه اجتماعی، رفتار افراد از قابلیت پیش بینی بیشتری برخوردار می شود و حتی در صورت بروز خطا، با آن برخورد سختی می شود. وجود سرمایه اجتماعی، شرط لازم- و نه کافی- برای نتیجه بخشی سرمایه ها و سیاست های اقتصادی است. بررسی دقیق تر آن ما را به این مطلب می رساند که بدون سرمایه، هیچ اجتماعی به هیچ سرمایه ای نمی-رسد. این پژوهش با هدف برآورد مسائل جامعه روستایی و سرمایه اجتماعی در منظومه روستایی خرمدره تدوین شده و از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و ماهیت و روش «توصیفی-تحلیلی» و برای گردآوری داده ها و اطلاعات تحقیق از پیمایش میدانی استفاده گردید. چنانچه، با حضور در روستاهای منظومه و برگزاری جلسات مشارکتی با مردم، خبرگان محلی، شوراهای اسلامی، دهیار، کشاورزان و با استفاده از روش های بارش افکار، طوفان مغزی، تکمیل پرسشنامه محقق ساخته، مصاحبه نیمه ساخت دار گروهی مخلوط و غیره داده ها و اطلاعات مورد نیاز گردآوری شد. قلمرو مکانی پژوهش منظومه خرمدره از توابع استان زنجان می باشد که بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1395 دارای 67951 نفر جمعیت بوده است. جامعه آماری نیز روستاهای بالای 3 خانوار می باشند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کیفی نظریه مبنایی، درخت مشکل، آزمون های تی تک نمونه ای و تحلیل خوشه ای k و برای تحلیل های فضایی نیز از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) بهره گرفته شد. نتایج حاصله نشان داد، آنچه روستاهای موردمطالعه، در امر مهاجرت اشتراک دارند، نبود شغل و فرصت های شغلی قابل اتکا در محل، کاهش راندمان تولیدات کشاورزی و در نتیجه مهاجرت برای جستجوی یافتن شغل مناسب با درآمد نسبی و پایدار است. همچنین، شاخص های مشارکت، اعتماد و انسجام اجتماعی، به ترتیب با میزان 30/2، 35/3 و 16/4 در وضعیت نسبتاً مطلوبی در نواحی روستایی مورد مطالعه قرار دارند.