تحلیل ریسک اعتباری روش‌های نوین تامین مالی (صکوک) و سرمایه‌گذاری خصوصی در حوزه صنعت کشور

بانکداری صنعت ویژه‌ای است که معمولاً با سرمایه و ریسک در کسب سود مواجه است. ازاین‌رو طبیعی است که شناسایی ریسک‌های تامین مالی (به‌عنوان وظیفه اصلی بانکداری در بازار مالی) و مدیریت ریسک، موجب پیشگیری از پیامدهای نامطلوب ناشی از آن (ریسک) می‌گردد. تحولات اخیراً بازار پول خصوصاً سیستم بانکداری در استفاده از روش‌های نوین (صکوک) جهت تامین سرمایه موردنیاز بخش حقیقی اقتصادی جهت سرمایه‌گذاری به‌منظور حصول رشد و توسعه موردنیاز خود، باعث گردیده است که ریسک تامین مالی خصوصاً ریسک اعتباری با ابعاد جدیدی روبرو گردد، به‌نحوی‌که ریسک اعتباری، اخیراً حوزه تحقیقاتی پویایی را در مطالعات مدیریت و حوزه‌های پولی و اقتصادی به خود اختصاص داده است. از طرفی توجه به تجربیات کشورهای توسعه یافت نشان می‌دهد، پیش‌نیاز توسعه اقتصادی، توسعه صنعتی است، و لازمه توسعه صنعتی سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری یکی از مقوله‌های بسیار مهم در سطح کلان است که اغلب عملکرد اقتصاد کشورها بر اساس میزان سرمایه‌گذاری‌های انجام شده مور قضاوت قرار می‌گیرد. سرمایه‌گذاری را می‌توان بی‌ثبات‌ترین جزء تولید ناخالص داخلی دانست. مخارج سرمایه‌گذاری به دلیل وابستگی به فاکتورها و عامل متعدد، از نوسانات زیادی برخوردار است؛ بنابراین شناسایی عوامل تعیین کنده سرمایه‌گذاری اهمیت بسزایی دارد. طبق نظر اقتصاددانان نئوکلاسیک، از جمله عوامل موثر بر سرمایه‌گذاری هزینه استفاده از سرمایه مالی در تشکیل سرمایه است؛ لذا تسهیل جریان مالی و سوق‌دادن منابع مالی موردنیاز به سمت سرمایه‌گذاری، از مهم‌ترین کارکردهای یک نظام مالی به شماره می‌آید؛ لذا در این مقاله هدف اصلی شناخت ماهیت ریسک اعتباری ابزارهای نوین مالی مورداستفاده جهت تامین سرمایه و بررسی تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر ریسک اعتباری و به طبع آن شناسایی تاثیر ریسک اعتباری بر سرمایه‌گذاری در بخش صنعت کشور با استفاده از مدل ویلسون و کاربر رگرسیون‌های به‌ظاهر نامرتبط است که نتایج به‌دست‌آمده بیانگر تاثیرگذاری متغیرهای مدل ویلسون بر ریسک اعتباری و عدم معنی‌داری ریسک اعتباری در سرمایه‌گذاری بخش خصوصی صنعت کشور طی دوره 1389 الی 1401 است.