بازدهی سرمایه‌ای آموزش ‌و پژوهش استان آذربایجان شرقیبا رویکرد رگرسیون چندکی

نرخ بازگشت به تحصیل اهمیت بسیاری در سرمایه‌گذاری دارد. سرمایه‌گذاری در آموزش‌وپرورش، به معنای سرمایه‌گذاری در توانمندی‌ها و مهارت‌های افراد است. این سرمایه‌گذاری می‌تواند به‌عنوان یک سرمایه انسانی پایه، برای توسعه اقتصادی و اجتماعی یک کشور یا استان عمل کند. در این راستا، این مقاله پژوهشی با استفاده از روش تحقیقات کمی و کیفی و تجزیه‌وتحلیل داده‌های دو دهه شمسی؛ برابر با 1381 تا 1401، به بررسی عوامل موثر بر نرخ بازگشت به تحصیل و ارائه پیشنهادهای عملی جهت بهبود آن می‌پردازد. در این پژوهش به‌منظور بررسی اثر تحصیلات بر دریافتی شاغلین و محاسبه نرخ بازدهی آموزش دریافتی مینسر مبتنی بر دادهای هزینه و درآمد بودجه خانوارهای شهری و روستایی استان آذربایجان شرقی در مقاطع سال‌های 1401، 1396، 1391، 1386، 1381 و مدل اقتصادسنجی رگرسیون چندکی استفاده شده است. متوجه خواهیم شد که افرادی که در مقطع کارشناسی (در سن 22 سالگی) نسبت به کسانی که در دیپلم (در سن 18 سالگی) فارغ‌التحصیل می‌شوند، از درآمدی خیلی بیشتر (نسبتاً دوبرابری) برخوردار می‌شوند. آنچه می‌توان دریافت این است که در استان آذربایجان شرقی برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر تحصیلی همواره مورد تقاضا بوده است؛ اما سرمایه‌گذاری کلان دولتی در مواجه با تقاضا بالا مناسب نبوده، در این راستا پیشنهاداتی در این باب ذکر می‌شود که به توان تخصیص منابع بیشتر به این بخش موجب تسریع رشد اقتصادی استان واقع گردد.