بررسی عوامل اثرگذار بر توسعه شهر هوشمند

با آغاز تحولات علمی و صنعتی در آغاز قرن بیستم و شروع رنسانس، بحث توسعه و پیشرفت به‌عنوان یکی از مهم‌ترین اهداف و مشخصه اصلی این حرکت عظیم موردتوجه قرار گرفت. توسعه در مفهوم کلی به معنای پیشرفت و تکامل و برون‌رفت از حالت قبلی و رسیدن به شرایط مطلوب است که موجبات رفاه و آسایش هر چه بیشتر انسان را فراهم آورد گفته می‌شود. روند رشد شهرها، همیشه جامعه‌های شهری در مسیر دست‌یافتن به هدف‌های مشخص شده مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند. برخلاف ابزارها و ماشین‌هایی که بر مبنای طراحی‌های دقیق شکل‌گرفته‌اند، شهرها به نوع خود، ابزار جمعی محسوب می‌شوند که از اول پیدایش خود، همیشه بر برنامه‌ریزی شهری از پیش تعیین شده بنا نشده‌اند و بیشتر مولفه‌های شکل‌دهنده آن‌ها به‌صورت خود به خودی و در سادگی ظهور و بروز یافته‌اند. برنامه‌ریزی و مدیریت شهرها در شکل سنتی و متداول خود نمی‌تواند پاسخگوی پیچیدگی‌های شکل‌گرفته در دوران معاصر باشد. برای شکل‌دادن و یکپارچه کردن موارد ناخواسته و غیرقابل‌پیش‌بینی در شهرهای معاصر، نیازمند برنامه‌ریزی اولیه برای ایجاد شهرها و جوامع هوشمند هستیم. شهر هوشمند در سال‌های اخیر، شکل جدیدی از توسعه زندگی را نمایان کرده و به‌عنوان یک رویکرد موثر برای رسیدن به مدیریت بهتر شهری مطرح شده است. از نظر مفهومی، در این نوع شهرها اثرات متقابل بین تکنولوژی‌های نو، سازماندهی‌های جدید و سیاست‌های نوین سازنده شهرهای هوشمند به‌صورت سیستم اجتماعی و فنی مجتمع شده‌اند. هدف شهر هوشمند، تحقق‌بخشیدن به یکپارچگی خدمات شهری، کسب‌وکار، حمل‌ونقل، آب، انرژی و سایر زیرسیستم‌های شهری از طریق ترکیب و تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده از طریق سنسورها و فناوری اطلاعات و ارتباطات است.