رابطه بین آموزش منابع انسانی و رشد اقتصادی در ایران: رویکرد آزمون باند و علیت تودا و یاماموتو

آموزش به عنوان یکی از کلیدی‌ترین ابزار ایجاد نیروی کار متخصص، از مهم‌ترین نهاده‌های تولیدی است و باعث می‌شود که افراد دائماً در حال کسب دانش‌های جدید و یا ارتقای دانش موجود باشند و بی توجهی به این عامل مهم می‌تواند از دلایل توسعه نیافتگی برخی از کشورها باشد. با تربیت نیروی انسانی ماهر، می‌توان به ارتقای مهارت نیروی کار دست یافت. پس می‌توان تحصیلات را موتور رشد ارتقای آموزش منابع انسانی و رشد اقتصادی جامعه را تابعی از دانش و سرمایه انسانی دانست. لذا با توجه به اهمیت دانش و آموزش در رشد اقتصادی یک کشور، این مقاله با استفاده از داده‌های سری زمانی سالانه 1396-1350 به بررسی رابطه‌ی علیت کوتاه مدت و بلند مدت میان متغیرهای آموزش منابع انسانی و رشد اقتصادی در ایران می‌پردازد. به این منظور از آزمون علیت تودا و یاماموتو و رویکرد همگرایی باند استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که متغیر آموزش در کوتاه مدت و بلند مدت در حکم یک کالای سرمایه‌ای بوده و رابطه‌ی علی دو طرفه در کوتاه مدت و بلندمدت بین آموزش نیروی کار و رشد اقتصادی در اقتصاد ایران طی دوره مورد بررسی، برقرار است.