برسی وضعیت زیست‌پذیری در مناطق جدید شهر تبریز(موردمطالعه: محله ولیعصر تبریز)

شهر‌نشینی به‌عنوان دومین انقلاب عظیم در تاریخ بشریت نام‌گذاری شده است. این انقلاب نیز باعث دگرگونی روابط انسان‌ها با محیط زندگی خود شد. بعد از آن نیز رشد سریع شهر‌نشینی مشکلات زیادی برای شهر‌ها به ارمغان آورد که برای برون‌رفت از این مسائل در اواخر قرن 20 نظریه زیست‌پذیری شهری مطرح شد. روش تحقیق در این پژوهش، روش تحلیلی-توصیفی و با هدف کاربردی می‌باشد. برای تحلیل وضعیت زیست‌پذیری محله ولیعصر با توجه به مطالعات صورت گرفته وضعیت توزیع و دسترسی به انواع خدمات شهری اعم از دسترسی و توزیع به خدمات آموزشی، دسترسی و توزیع پارک و فضای سبز، دسترسی و توزیع حمل و نقل عمومی، دسترسی و توزیع درمانی و دسترسی و توزیع ورزشی در نظر گرفته شده است. برای گردآوری و تهیه اطلاعات مورد نیاز نیز از روش کتابخانه‌ای و برای تحلیل شاخص‌های تعریف شده از داده‌های طرح توسعه و عمران (جامع) شهر تبریز استفاده شده است. برای تحلیل داده‌های مکانی و برای استخراج نقشه‌های مربوط از نرم‌افزار arc gis و از انواع تحلیل‌های مکانی نظیر تحلیل‌موران (moran s) برای مشخص کردن وضعیت توزیع، از تحلیل شبکه (network analyst) برای برسی وضعیت دسترسی به انواع خدمات شهری استفاده شده است و همچنین تهیه نقشه‌های مربوط به شاخص‌ها در محیط این نرم‌افزار انجام شده است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که همان گونه که انتظار می‌رفت نتایج به دست آمده نشان‌دهنده این نکته می‌باشند که وضعیت دسترسی به کاربری‌های آموزشی در حد مطلوب می‌باشد و نحوه توزیع این خدمات نیز به صورت تصادفی و خوشه‌ای با تمرکز بالا می‌باشد.