بررسی تاثیر شرایط هیدرو-اقلیمی بر خشکسالی هیدرولوژیکی با رویکرد ناایستایی

شاخص های مرسوم برای پایش خشکسالی، بر فرض ایستا بودن شرایط آب و هوایی و عوامل محیطی استوار بوده است. این درحالیست که نتایج تحقیقات دو دهه اخیر نشان میدهد که این شاخصها در محیط ناایستای فعلی که زاییده تغییرات آب و هواییو فعالیتهای انسانی است، از اعتبار الزم برخوردار نیستند. در تحقیق حاضر از شاخص رواناب استاندارد ناایستا )nsri )و مدلتعمیمیافته جمعی برای پارامترهای مکان، مقیاس و شکل )gamlss )برای تحلیل ناایستایی خشکسالی هیدرولوژیکی در حوضهآبریز هلیلرود )محل ایستگاه هیدرومتری کنارویه( طی سالهای 1359 تا 1398 استفاده شده است. همچنین چهار متغیر کمکیهیدرو-اقلیمی برای توصیف ناایستایی مقادیر رواناب ماهانه این ایستگاه به کار گرفته شدند. بدین منظور یک مدل ایستا )0m )و سه مدل ناایستا از متغیرهای کمکی نامبرده )1m، 2m و3m)، توسعه یافته است. پس از محاسبه و بررسی شدت، مدت وفراوانی شاخصهای ایستا و ناایستای خشکسالی در مقیاس 12 ماهه )-12sri و -12nsri ))نتایج نشان داد که از بین مدلهایناایستا، مدل 2m( سناریوی 26m )با دو متغیر کمکی بهترین عملکرد را داشته است. همچنین شاخص nsri توانست رویدادهایخشکسالی بیشتری را نسبت به sri مرسوم، شناسایی کند.