کاربرد روش های آماری در آشکارسازی تغییرات بارش ناشی از تغییرات اقلیمی در کرمانشاه

در این پژوهش روند تغییرات زمانی بارش استان کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفت. برای تحلیل روند بارش از داده های 16 ایستگاه همدیدی و باران سنجی استان کرمانشاه طی دوره 35 ساله در سه مقیاس سالانه، فصلی و ماهانه استفاده گردید. ابتدا بر روی کلیه ی سری-های زمانی، شیب خط روند با استفاده از آزمون شیب تخمین گر سن محاسبه شد. سپس برای واکاوی روند بارش در سری های زمانی از آزمون های من کندال و رتبه ای من کندال استفاده شد. فرض اصلی مطالعات روندیابی با آزمون من کندال مستقل بودن و عدم وجود خودهمبستگی معنی دار در سری زمانی است. بنابراین با روش tfpw اثر ضریب خودهمبستگی از داده های حذف شد. در ادامه برای تشخیص روند بارش بر روی سری زمانی آزمون من کندال انجام شد. مقایسه نتایج نشان داد که آزمون من کندال اصلاح شده mk-tfpw، بهترین روش برای بررسی روندیابی می باشد. همچنین نتایج بدست آمده از این آزمون نشان می دهد که روند تغییرات بارش در مقیاس سالانه در 50 درصد از ایستگاه های مذکور نزولی بوده و در سطح 5 درصد معنی دار است. در مقیاس فصلی بیش ترین و کم ترین روند منفی مربوط به زمستان و بهار بوده است، به طوری که 75 درصد ایستگاه ها روند منفی در سطح 5 درصد، در زمستان داشت. اما فصل تابستان روند صعودی داشت، که البته معنی دار نبود. درمقیاس ماهانه، 62 درصد از ایستگاهها در ماه مهر، اسفند و آذر در بین ماهها روند منفی معنی-داری در سطح 5 درصد داشتند.