ارزیابی تکنیک‌ های طبقه‌بندی شیء‌گرا و حداکثر درست نمایی در استخراج نقشه کاربری اراضی (مطالعه موردی: کلانشهر ارومیه)

نقشه کاربری اراضی/پوشش اراضی، از اساسیترین لایههای رقومی در در تحقیقات هیدرولوژی و منابع آب میباشد که از پردازش و طبقهبندی تصاویر ماهواره‌ای قابل استخراج میباشد. تکنیک‌های مختلفی برای تهیه نقشه‌ کاربری اراضی/پوشش اراضی (land use/land cover)، تاکنون توسعهیافته است. از متداول‌ترین آنها می‌توان به دو تکنیک شیء‌گرا و حداکثر درستنمایی اشاره کرد که اغلب در مناطق غیرشهری، مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق، کارایی تکنیک‌های مذکور برای تهیه نقشه lulc در کلان شهر ارومیه و با تصاویر ماهواره‌ی ژئوآی (geoeye) با قدرت تفکیک مکانی بالا، مورد ارزیابی و استفاده قرار گرفته است. به منظور طبقهبندی و مقایسه نتایج، از نقاط کنترل زمینی مشابه و به تعداد مناسب، استفاده گردید و در برای ارزیابی صحت نقشه‌های حاصل، از شاخص‌های صحت و ضریب کاپا استفاده شد. نتایج نشان داد در روش‌های شی‌گرا به این علت که برای طبقه‌بندی تصویر علاوه بر استفاده از اطلاعات طیفی، از الگوریتم‌های هندسی مثل بافت، اندازه، شکل و سایز اشیاء نیز استفاده می‌شود، لذا دقت طبقه‌بندی به شکل قابل توجهی افزایش می‌یابد.‌ بر همین اساس، روش‌ شیءگرا ‌نتایج بهتری را در طبقه‌بندی تصویر ارائه کرده‌ است. بنظر می‌رسد در مناطق شهری به دلیل بافت ویژه آن، مرز تغییر بافت و شکل اشیاء مشخص‌تر است و این موضوع موجب کارایی بهتر روش‌های شیءگرا می‌شود. تهیه این نقشه با قدرت تفکیک مکانی بالا (زیر 1 متر) در هیدرولوژی شهری، اهمیت شایانی دارد.