تدوین پاسخ‌های مدیریتی مشارکتی در خصوص تغییرات سیمای سرزمین حوزه آبخیز زاینده‌رود

به‌منظور فراهم آوردن شرایط پایداری سرزمین، آگاهی از تغییرات سیمای سرزمین امری ضروری است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تغییرات سیمای سرزمین زیرآبخیز اسکندری واقع در حوزه آبخیز زاینده‌رود برنامه‌ریزی شده است. بنابراین، ابتدا تغییرات کاربری اراضی و سنجه‌های سیمای سرزمین طی دوره آماری 1400-1390 در نرم‌افزار gis سنجیده شد. در ادامه با تشکیل کارگاه‌هایی و مشارکت ذینفعان، تدوین پاسخ‌های مدیریتی بهینه با توجه به ترجیحات و شرایط موجود، به‌صورت مشارکتی برنامه‌ریزی شد. نتایج نشان داد که در بازۀ زمانی مورد مطالعه مراتع خوب و زراعت دیم کاملاً حذف شدند. هم‌چنین، تحلیل سنجه‌های سیمای سرزمین نشان داد که شاخص بزرگترین لکه و تراکم حاشیه در بازۀ زمانی مورد مطالعه به‌ترتیب روندی کاهشی و افزایشی داشته‌اند، که نشان‌دهنده تخریب یکپارچگی پوشش اراضی و دست‌کاری بیش از اندازه انسان در طبیعت می‌باشد. در این راستا، پاسخ نظارت و اعمال قوانین به‌منظور جلوگیری از تغییر کاربری اراضی و صدور پروانه چرای دام بیش‌ترین رتبه را از دیدگاه کارشناسان و ذینفعان به خود اختصاص داده‌ است.