ارزیابی شاخص زیستایی هیدرولوژی به‎منظور مدیریت منابع آب حوزه آبخیز شازند استان مرکزی

زیستایی یک اصل مهم در ارزیابی توان بازیابی سلامت و پایداری است که برای تحلیل و ارزیابی آن می‏بایست شبکه‏ای از روابط متعدد بین ابعاد بوم‌شناسی از جمله مدیریت منابع آب مدنظر قرار گیرد. بااین‌حال تاکنون گزارشی در رابطه با ارزیابی شاخص زیستایی هیدرولوژی حوزه آبخیز و اهمیت آن در احیای منابع آب مطرح نشده است. از‌این‌رو هدف مطالعه حاضر بررسی ارزیابی شاخص زیستایی هیدرولوژی به‌منظور مدیریت منابع آب حوزه آبخیز شازند با استفاده از معیارهای دبی مشخصه نرمال، ارتفاع رواناب ناشی از حداکثر بارش 24 ساعته و دبی ویژه است. با توجه به نتایج مدل‌سازی و پهنه‌بندی انجام‎شده، شاخص زیستایی هیدرولوژی آبخیز شازند با مقدار عددی 63/0 در وضعیت متوسط قرار دارد. نتایج این پژوهش نقش و اهمیت این سه معیار در احیای منابع آب را به‌خوبی نشان داده است. با نتایج حاصل از پهنه‌بندی شاخص زیستایی، زیرآبخیزهای اولویت‌دار شناسایی و با انجام اقدامات مدیریتی کارآمد می‌توان از افت عملکرد و رهاسازی زیرآبخیزها جلوگیری کرد. این رویکرد می‏تواند دورنمای مفیدی برای مدیران اجرایی کشور به‌منظور تبیین شیوه‏های مدیریتی متناسب در مسیر توسعه پایدار باشد.