مطالعه اتواکولوژی گیاه کور (capparis spinosa l. ) برای احیای بیولوژیک حوزه های آبخیز

توجه به گیاهان بومی در عرصه های منابع طبیعی ایران به ویژه مناطق بیابانی از لحاظ حفاظت خاک وجنبه های اقتصادی (محصول، مواد موثره دارویی و صنعتی ) نکته مهمی است. کشور ما با میانگین بارش کمتر از 240 میلیمتر سرزمینی خشک است که نیازمند مدیریت آب در این مناطق است. مدیریت پایدار وسازگار با محیط زیست برای اصلاح این مناطق امری ضروری است که در این مقاله با توجه به اهمیت موضوع به بررسی اثرات حفاظت خاک و اتواکولوژی گیاه هندوانه کور می پردازیم. این گیاه با نام علمی capparis spinosa و گیاهی بوته ای با ریشه ای بلند و شاخه های متعدد و گلهای سفید و میوه تخم مرغی شکل از خانواده capparidaceae می باشد. این گیاه درمناطق با بارندگی کم رشد کرده و دامنه دمایی 40 تا 8- درجه سانتی گراد را به خوبی تحمل می کند. این گیاه مقاوم به شوری و خشکی است. تکثیر آن با روشهای قلمه زدن, بذرپاشی وخوابانیدن ساقه امکان پذیر است. پراکندگی گیاه در مناطقی مثل دامنه های البرز, آذربایجان غربی, شیراز, کرمان و سیستان و بلوچستان می باشد. حاوی انواع ریز مغزیها، آنتی اکسیدان و انواع ویتامین ها می باشد. بررسی های انجام شده نشان می دهد که این گیاه از جنبه های اقتصادی می تواند جایگاه مهمی در افزایش درآمد ناخالص ملی داشته باشد. از طرف دیگر با توجه به نیازهای کم اکولوژیکی این گیاه از بعد حفاظت خاک و احیای بیولوژیک در مناطق خشک و نیمه خشک حائز اهمیت است.