پایش توسعه شهری با استفاده از پلتفرم گوگل ارث انجین

امروزه یکی از مهم‌ترین ابعاد برنامه ریزی و مدیریت شهری، حفاظت از محیط زیست است، چرا که توسعه شهری با از بین بردن زیستگاه گیاهان و جانوران، به هم زدن چرخه هیدرولوژیکی و افزایش آسیب ‌پذیری به مخاطرات طبیعی همراه بوده و اگر این روند بدون برنامه‌ریزی انجام شود منجر به صدمات جبران ناپذیری می‌‌گردد. شهر اصفهان به‌عنوان یکی از کلان شهرهای ایران طی سال‌های اخیر با پدیده افزایش جمعیت و درنتیجه توسعه شهرنشینی و کاهش منابع آب زیرزمینی مواجه بوده است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر آشکارسازی روند توسعه شهری شهرستان اصفهان به منظور کاهش خسارت می‌باشد. بدین منظور با استفاده از تصاویر ماهواره لندست 4، 5، 7 و 8 در پلتفرم ابری گوگل ارث انجین اقدام به پایش توسعه شهری و آشکارسازی تغییرات آن شد. نتایج نشان داد کم‌ترین مساحت شهر اصفهان در سال 1990 (38/19کیلومتر مربع) و بیش ترین آن در سال 2010 (44/41 کیلومتر مربع) برآورد شده است و طی سال‌های 1990 الی 2020 میزان توسعه یافتگی در قسمت‌های غربی و شرقی اصفهان بیش تر بوده و قسمت‌های شمالی تنها در بازه‌ زمانی 1990 الی 1995روند روند توسعه-پذیری را تجربه کرده است. با توجه به شدت توسعه یافتگی اصفهان در سال 2010، پس از این سال آهنگ توسعه کاهش یافت و شیب ملایم‌تری به‌خورد گرفت. نتایج این پژوهش می‌تواند در جهت دست یابی به اهداف توسعه پایدار در اختیار مدیران و تصمیم‌گیران قرار گیرد.