ارزیابی نیاز محیط زیستی به روش محیط خیس شده در رودخانه کوهرنگ

فعالیت شدید انسانی منجر به تخریب جدی اکوسیستم‌های آبی حوضه و کاهش شدید آن شده است. جریان محیط‌زیستی به‌عنوان یک شاخص مهم بوم‌سازگان آبی برای حفظ پایداری موجودات آبزی حیاتی هستند. بااین‌حال، اکثر روش‌های اندازه‌گیری جریان محیط‌زیستی دارای چرخه‌های طولانی، راندمان پایین و تخصص فرارشته‌ای است که ارزیابی سریع را حوزه‌های بزرگ‌تر غیرممکن می‌کند. به‌منظور تعیین مقدار جریان محیط‌زیستی، روش‌های مختلف هیدرولوژیک، هیدرولیک، اکولوژیک و روش‌های جامع وجود دارد. در این پژوهش، میزان جریان ‌‌محیط‌زیستی با استفاده از روش هیدرولیکی (شیب منحنی و حداکثر انحناء محیط خیس‌شده) در بازه‌ای از رودخانه‌ کوهرنگ واقع در استان‌ چهارمحال‌وبختیاری تعیین شد. در اجرای این روش در رودخانه کوهرنگ بازه‌ای به طول یک کیلومتر از رودخانه با استفاده از دوربین توتال استیشن با مقیاس 1:500 نقشه‌برداری شد. ضریب مانینگ رودخانه در طول بازه یک کیلومتر در محدوده 055/0 تا 080/0 به دست آمد. با استفاده از نقشه 1:500 مقاطع عرضی رودخانه در محیط arc/gis با استفاده از افزونه hec-georas استخراج شد. به‌منظور اجرای روش محیط ترﺷﺪه سه مقطع عرضی در نقاط مختلف رودخانه انتخاب شد. برای سه مقطع منتخب میزان دبی بین 01/0 مترمکعب بر ثانیه تا 1 مترمکعب بر ثانیه در محیط مدل هیدرولیکی hec- ras اجرا و سپس نمودار دبی - محیط خیس شده با دو روش شیب و انحنا استخراج و ترسیم شد. مقدار آب موردنیاز زیست‌محیطی برای این بازه به ترتیب 11/0 و 19/0 مترمکعب بر ثانیه تعیین شد.