معرفی گیاهان دارویی خشکی پسند، برای احیای بیولوژیک مراتع در حوزه های آبخیز جنوب کشور

در مدیریت جامع حوزه های آبخیز که مدیریتی هماهنگ و موزون بر سیستم های فیزیکی، بیولوژیک و اجتماعی- اقتصادی بوده شرایطی را فراهم می سازد که ضمن تامین منافع آبخیزنشینان، تاثیر منفی بر منابع حداقل برسد و جامعه می تواند از سرمایه گذاری های انجام شده حداکثر بهره برداری را بنماید. روش های بیولوژیکی منابع طبیعی از جمله بذرکاری، بذرپاشی، نهال کاری و کپه کاری با گیاهان دارویی باعث جلب مشارکت و بهبود زندگی مرتع داران و آبخیز نشینان خواهد شد. نگرش جدید کاشت گیاهان دارویی در قالب عملیات های بیولوژیکی حوزه های آبخیز می تواند با کمترین هزینه ضمن توانمندسازی و ایجاد اشتغال باعث حفظ و احیای منابع طبیعی و در نتیجه توسعه پایدار در منابع طبیعی دنبال داشته باشد. پنج انگشت، انار شیطان، کک کش بیابانی، آویشن شیرازی، لگجی، شکر شفا، خار سنبل، ، مریم گلی بیابانی، سدر، هلپه از جمله گیاهان دارویی خشکی پسندی هستند که می توان از قابلیت های آنها برای احیای بیولوژیک مراتع در حوزه های آبخیز جنوب کشور استفاده کرد.