نگاه کوتاهی بر عدم به نتیجه مثبت و کافی رسیدن طرح‌های منابع آب زیرزمینی

با توجه به تغییرات روزافزونی که شرایط مدیریت آب را با مسائل و چالش‌های جدید مواجه می‌سازد، باید پذیرفت که علاوه بر اصلاح و یا اجرای طرح‌های مذکور در پروژه طرح احیا و تعادل‌بخشی، نیاز به اعمال رویکردهای جدیدی خواهد بود که تنها از طریق مشارکت همه ذی‌نفعان اصلی در تصمیم‌گیری‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و وضع قوانین و مقررات میسر می‌گردد. در این مقاله یک بررسی بسیار مختصری پیرامون عدم به نتیجه مثبت و کافی رسیدن طرح‌های منابع آب زیرزمینی، ضمن تلاش در عدم تکرار بدیهیات شد. این پژوهش بر اساس مطالعه اسناد، آمار و اطلاعات مربوط به طرح‌های احیا و تعادل‌بخشی منابع آب زیرزمینی و همچنین سایر منابع مرتبط و پروژه‌های انجام شده و در حال اجرا، انجام شد. نتایج و تحلیل‌ها نشان می‌دهد که قوانین تعریف و تصویب شده تقریبا تمام مسائل را پوشش می‌دهد و آنچه که مانع اجرای موفق طرح‌ها می‌شود، عمدتا تعارضات منافع بین سازمان‌های مرتبط است. مشکل اساسی‌تر، عدم مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی مسئولین امر در مراحل مختلف این طرح‌ها است (از برنامه‌ریزی و تصمیمات تا آخرین فاز اجرا و پیاده‌سازی). مشکل دیگر همکاری ضعیف ارگان‌های مختلف در رابطه با در اختیار گذاشتن منابع اطلاعاتی صحیح و کافی است که منجر به پژوهش و نتایج نادرست و فاقد دقت لازم می‌شود که همین نتایج نیز بعنوان پایه تصمیم‌‌گیری طرح‌ها و اقدامات برنامه‌ریزی قرار می‌گیرند و منجر به عدم موفقیت و حتی نتایج سوء در کشور و تشدید بحران‌ها می‌گردند.