اولویت‌بندی زیرحوضه‌ها از نظر سیل‌خیزی با استفاده از مدل swat در حوزه آبخیز فخرآباد

تعیین میزان مشارکت و اولویت‌بندی زیرحوضه‌ها از نظر تولید سیلاب در خروجی حوضه می‌تواند کمک شایانی به مکان‌یابی صحیح پروژه‌های کنترل سیل و حفاظت از خاک و آب داشته باشد و منجر به کاهش اثرات منفی کنترل سیل شود. بنابراین اولویت‌بندی زیرحوضه‌ها از نظر سیل‌خیزی برای مدیریت بهتر حوزه‌های آبخیز ضروری است. به همین منظور، پژوهش حاضر با هدف اولویت‌بندی سیل‌خیزی زیرحوزه‌های آبخیز فخرآباد واقع در استان یزد با استفاده از مدل‌ swat انجام شده است. برای واسنجی مدل swat از برنامه sufi2 استفاده شد. بعد از اتمام واسنجی و بهینه شدن مدل در منطقه مطالعاتی اقدام به اعتبارسنجی مدل گردید. واسنجی مدل برای سال‌های 1998 تا 2006 و اعتبارسنجی نیز بر اساس سال‌های 2007 تا 2014 انجام شد. پس از واسنجی مدل شاخص‌های آماری r2 و ضریب نش ساتکلیف به ترتیب 73/0 و 71/0، و برای مرحله اعتبارسنجی 54/0 و 53/0 به دست آمد. نتایج آنالیز حساسیت، 16 پارامتر موثر بر رواناب را نشان داد که از بین آن‌ها پارامتر شماره منحنی به‌عنوان حساس‌ترین پارامتر تشخیص داده شد. برای بررسی سیل‌خیزی، حوزه‌آبخیز فخرآباد به 31 زیرحوضه تقسیم شد. با توجه به نتایج حاصل از اجرای مدل swat و تغییر cn برای هر یک از زیرحوضه‌ها، زیرحوضه‌های شماره 15، 24 و 9 به ترتیب با ارتفاع رواناب 22/19، 73/16 و 9/23 میلی‌متر، سیل‌خیزترین زیرحوضه‌ها نشان داده شدند.