بهبودپذیری کیفیت خاک سطحی مناطق کوهستانی در اثر تلقیح ریزموجودات خاک‌زی

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثر کاربرد ریزموجودات خاک‌زی در بهبود کیفیت خاک سطحی مناطق کوهستانی تحت شرایط انجماد-ذوب برنامه‌ریزی شد. برای این منظور، خاک موردمطالعه از اراضی دیم رهاشده منطقه‌ بدرانلو در استان خراسان شمالی تهیه و به کرت‌های کوچک فرسایش منتقل شد. سپس باکتری‌ها و سیانوباکتری‌های‌ مناسب‌ و موجود در بانک ریزموجودات خاک، خالص‌سازی، تکثیر و در شش تکرار به صورت جداگانه و ترکیبی روی کرت‌های آماده‌شده تلقیح شدند. پس از 60 روز تحت شرایط انجماد-ذوب قرار گرفتند و در نهایت ویژگی‌های سطح خاک مورد مقایسه آماری قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش علاوه بر تایید عملکرد مناسب تیمار تلقیحی نسبت به تیمار شاهد (001/0>p) بر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک مورد مطالعه نشان داد که مقادیر درصد کربن، ماده آلی و پتاسیم خاک نسبت به تیمار شاهد در تیمار باکتری به‌ترتیب 68، 68، 25 درصد افزایش و در تیمار سیانوباکتری به‌ترتیب 83، 83، 73 درصد افزایش و هم‌چنین در تیمار تلقیح ترکیبی باکتری و سیانوباکتری به‌ترتیب 73، 73 و 58 درصد افزایش معنی‌دار (001/0p<) و جرم مخصوص ظاهری خاک نیز به‌ترتیب در تیمارهای تلقیحی باکتری، سیانوباکتری و ترکیبی به‌ترتیب 9، 15 و 12 درصد نسبت به کرت‌های شاهد کاهش معنی‌دار (001/0p<) داشت. نتایج این پژوهش می‌تواند برای حفاظت خاک مناطق کوهستانی پیشنهاد شود.