مهارپذیری تولید رواناب در کرت‌های کوچک از مرحله ابتدایی استقرار پوشش‌گیاهی علف‎گندمی بیابانی

فرسایش آبی یک چالش محیط‌زیستی و تهدیدی برای منابع خاک است که منجر به کاهش حاصلخیزی، فرسایش خاک و ظرفیت تولید زمین می‌شود. پژوهش حاضر باهدف بررسی اثر استقرار ابتدایی پوشش‌گیاهی بر تولید رواناب با کشت گونه‌ گیاهی مرتعی در مقیاس کرت‌های کوچک آزمایشگاهی انجام‌شده است. برای این منظور، خاک مورد مطالعه از اراضی مرتعی کجور در استان مازندران تهیه و به درون کرت‌های کوچک 5/0×5/0 متر با شیب 20 درصد و مستقر در شبیه‌ساز باران و فرسایش دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس انتقال یافت. سپس بذر گونه‌ گیاهی علف‎گندمی بیابانی (a. desertorum) در سطح کرت‌ها کشت شدند و پس از ظهور نشانه‌های رویشی و استقرار اولیه گیاهان، شبیه‌سازی باران با شدت حدود 50 میلی‌متر بر ساعت و دوام 30 دقیقه انجام شد. در ادامه، مولفه‎های رواناب کرت‌ها اندازه‌گیری و سپس مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج به دست آمده بر تاثیر معنی‎دار مرحله مقدماتی استقرار گونه مطالعاتی بر گام‌های زمانی رواناب (001/0p<) و عدم تاثیر معنی‎دار بر میزان رواناب (126/0p<)، و هم‌چنین اثر متقابل میزان رواناب و زمان (250/0p<)، دلالت داشته است. اگرچه اثر مثبت تیمار مطالعاتی بر مولفه‎های مطالعاتی رواناب تائید شده است.