بازخوانی مسئولیت مدنی خسارتهای محیط زیستی در فقه سلامی و حقوق ایران

یکی از مشکلات اساسی جوامع امروز به خصوص جوامع صنعتی آلودگی های محیط زیستی و خسارات ناشی از آن است. از نظر حقوقی هیچ ضرری نباید جبران نشه باقی بماند و به همین لحاظ در نظام های مختلف حقوقی دنیا بحث مسئولیت مدنی ناشی از خسارتهای زیست محیطی جایگاه منحصر به فردی دارد. از یک سو حقوق مسئولیت مدنی نسبت به حفاظت از محیط زیست نیز باید پاسخ گو باشد و از سویی دیگر قواعد مرسومی که بر مسئولیت مدنی حاکم است، پاسخگوی این موضوع نیست. در همین راستا در کشورهای مختلف مقررات ویژه ای مرتبط با مسئولیت مربوط به محیط زیست پیش بینی گردیده است که سبب تغییر مقررات بین المللی گردید و در این زمینه اصل را بر مسئولیت بدون اثبات تقصیر قرار دادند. در حقوق ایران اصل اولیه مبنای مسئولیت مدنی مسئولیت مبتنی بر تقصیر است ولیکن این امر در مورد خسارات وارده بر محیط زیست نمی تواند پاسخگو باشد. در این پژوهش با تکیه بر مبانی مسئولیت مدنی در حقوق ایران جایگاه مسئولیت مدنی در خصوص خسارات وارده بر محیط زیست مورد مداقه و واکاوی قرار می گیرد و تلاش می گردد با استناد به مبانی فقهی و اصول آن و قوانین حاکم بر محیط زیست مبنای مناسب جهت مسئولیت مدنی ناشی از خسارات وارده به محیط زیست را ارائه گردد.