ارزیابی اثرات سدسازی بر تعداد زمین لرزه های رخ‌داده در ایران

موقعیت قرارگیری ایران سبب شده است تا بخش زیادی از مناطق آن در وضعیت تکتونیکی فعالی باشد. با توجه به اینکه سازه های سنگین انسانی می تواند محرک فعالیت های تکتونیکی باشد، در این پژوهش به بررسی تاثیرات سدهای ساخته‌شده بر وضعیت زمین لرزه های رخ‌داده در ایران پرداخته شده است. درواقع، در این پژوهش تعداد زمین لرزه های رخ‌داده قبل و بعد از احداث سدهای ساخته‌شده بررسی و تحلیل شده است. این تحقیق بر اساس روش های توصیفی-تحلیلی می باشد. مهم ترین داده های تحقیق شامل موقعیت زمین لرزه های رخ‌داده در ایران است که از سایت usgs تهیه شده است. در روش کار در این تحقیق به این صورت بوده است که ابتدا سدهای مورد نظر با توجه به موقعیت و حجم مخزن انتخاب شده و سپس حریم 100 کیلومتری برای آن ها مشخص شده است. در ادامه، تعداد زمین لرزه های رخ‌داده در دوره زمانی 10 ساله قبل و بعد از احداث سدها ارزیابی شده است. نتایج تحقیق نشان داده است که بیش ترین تغییرات رخ‌داده در حریم 100 کیلومتری سد داریان بوده است به طوری که ضریب تغییرات تعداد زمین لرزه های رخ‌داده، 1900 درصد بوده است؛ یعنی تعداد زمین لرزه های رخ‌داده در محدوده این سد، پس از احداث سد، 1900 درصد افزایش یافته است. بعد از این سد، تعداد زمین لرزه های رخ‌داده در حریم سدهای سیمره، لار و درودزن بعد از احداث سد به ترتیب 207، 167 و 122 درصد افزایش یافته است.