ارزیابی موفقیت طرح ترافیک اصفهان به عنوان یکی از سیاست های مدیریت تقاضای سفر برای دستیابی به توسعه پایدار شهری

افزایش جمعیت شهر‌ها که رشد چشمگیر حمل و نقل شهر‌ی را همراه داشته سبب بروز مسائل و چالش های فراوان در کلانشهر‌ها شده است. در راستای حل این مسائل رویکرد مدیریت تقاضای سفر ارائه شد. این رویکرد به دنبال کاهش اثرات منفی استفاده از خودرو مانند ازدحام ترافیک، کاهش ایمنی، افزایش آلودگی‌های زیست محیطی، کاهش زیست پذیری و کیفیت شهر‌ها بوده است. اتخاذ سیاست‌های این رویکرد به تحقق اهداف توسعه پایدار شهری کمک شایانی می‌کند. اما در صورتی که اصول اجرایی در عمل به این رویکرد رعایت نشوند نه تنها نتایج مناسب کسب نشده بلکه مشکلات جدیدی نیز ایجاد می‌شود.کلانشهر اصفهان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و این در حالی است که بیش از یک دهه از اجرای طرح ترافیکی در شهر اصفهان که یکی از سیاست‌های رویکرد مدیرت تقاضای سفراست، می‌گذرد. هدف این پژوهش پاسخ دادن به این سوال است که اجرای طرح ترافیک اصفهان چه میزان در دستیابی به اهداف توسعه پایدار شهری موفق بوده است؟ بنابراین پس از شناسایی مولفه‌ها و سنجه‌ها وضعیت طرح ترافیک شهر اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور با بهره گیری از روش ahp میزان اهمیت سنجه‌ها مشخص شد و با استفاده تحلیل‌های مکانی gis به ارزیابی و تحلیل پرداخته شده است. برای گردآوری داده‌ها از روش مطالعه کتابخانه‌ای، مشاهده میدانی و توزیع پرسشنامه انجام و از آزمون t تک نمونه ای برای سنجش آماری استفاده شد. در انتها نتایج نشان داد که طرح ترافیک شهر اصفهان به موفقیت کافی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار شهری نرسیده است.