تهویه طبیعی و تاثیر آن بر کاهش مصرف انرژی مبتنی بر معماری بومی اقلیم گرم و خشک

رشد جمعیت جهان و نیاز به مسکن باعث شده است که انرژی بسیاری در بخش مسکونی مصرف شود که عمده این انرژی بخصوص در اقلیم های گرم و خشک به منظور تهویه و بهره مندی از آسایش حرارتی، صرف می شود که در نهایت این روند منجربه نابودی محیط زیست می شود. بهره گیری از معماری بومی در مورد راهکار هایی که به منظور تهویه طبیعی به کار می برد با توجه به این مورد که از انرژی های تجدید پذیر به صورت غیرفعال و بدون صرف انرژی استفاده می کند، بسیار مفید و سودمند به نظر می رسد. در این پژوهش با روش تحقیق کیفی و استفاده از اسناد کتابخانه ای به همراه مشاهدات میدانی سعی شد، اطلاعات مربوط به تهویه طبیعی و تاثیر آن بر کاهش مصرف انرژی در اقلیم گرم و خشک به دست آید. این داده ها در نهایت به روش کیفی،توصیفی-تحلیلی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و بر اساس پیشینه ها و مدارک علمی درک شد که راهکار هایی که معماری بومی در اقلیم گرم و خشک به منظور تهویه طبیعی به کار می گیرد ، با توجه به عملکرد مطلوب آن ها در ایجاد شرایط آسایش حرارتی، درکاهش مصرف انرژی ساختمان موثر هستند.