تاثیر احیاء رودخانه شهری از طریق احداث سد الستیکی بر پایداری اجتماعی (نمونه موردی : رودخانه تجن ساری)

طی دهه های اخیر، توسعه پایدار به عنوان یکی از مهمترین موضوعات در کلیه عرصه ها مورد توجه قرارگرفته است و پایداری در عرصه معماری و شهرسازی نیز از دغدغه های بسیار جدی میباشد . پایداری ، دارای سه مولفه اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی است. وجه اقتصادی آن که ناشی از انگیزه های مالی و انتفاعی است، بیشتر متوجه سرمایه گذاران است. بحث زیست محیطی آن در پی بهبود کیفیت محیط و ارتقای پایداری زیست محیطی از طریق توجه به وضعیت خرد اقلیم ها، کاهش آلودگی ها، حفظ منابع طبیعی، کاربرد انرژیهای پاک و تجدید پذیر ، بازیافت زباله و مسائلی از این دست میباشد. اما وجه اجتماعی پایداری کمتر مورد توجه قرار گرفته است. امروزه به دلیل پیشرفت علم و تکنولوژی ، میزان ارتباط مستقیم افراد با یکدیگر و تعاملات اجتماعی تا حد قابل توجهی کاهش یافته و از اینرو توجه ویژه به رودخانه های شهری و زیباسازی و ساماندهی بستر و جداره و پیرامون رودخانه از طریق احداث سدهای الستیکی و ایجاد دریاچه و پارک و ... در شهرها که با داشتن طرحی برنامه ریزی شده، از فضایی بی دفاع ،، تبدیل به محیطی سرزنده و شاد و سرشار از اتفاقات و تعاملات اجتماعی مناسب میگردد ، هدف این پژوهش میباشد.