نقش و جایگاه واقعیت مجازی در فرآیند آموزش معماری

فناوری در حال تحول و تکامل دائمی است و به‌طور قابل‌توجهی بر نحوه رفتار و عملکرد جوامع و همچنین بر روند آموزش و یادگیری تاثیر می‌گذارد. رسانه‌های فیزیکی و آنالوگ یادگیری مانند نقاشی‌های دستی و ماکت‌ها در رشته معماری به‌سرعت با داده‌های مجازی و نقشه‌ها و اطلاعات تولیدشده توسط کامپیوتر جایگزین شده‌اند. به منظور تجسم فضایی سازی معماری علاوه بر توسعه درک فضا و اجزای آن، نیاز به آشنایی و استفاده از فناوری‌های به کمک تلفن همراه، روش‌های تعاملی و واقعیت مجازی ضروری به نظر می‌رسد. واقعیت مجازی یک دنیای مصنوعی سه‌بعدی تعاملی است که به‌طور گسترده در آموزش معماری گسترش‌یافته است و به کاربران اجازه می‌دهد در دنیای دیجیتال یا شبیه‌سازی پروژه ساخته نشده غوطه ورشوند و توهم واقعیت را برایشان ایجاد می‌کند و این پتانسیل را دارد تا به‌راحتی به دانشجویان معماری و معماران در کنترل طرح‌ها و خروجی‌هایشان ازجمله تحلیل، مطالعه، مدیریت، تجسم و ارزیابی کل فرآیند طراحی، کمک کند. به همین منظور، این مقاله به مطالعه و جمع‌آوری اطلاعات در حوزه‌ی نقش و جایگاه واقعیت مجازی در فرآیند آموزش معماری می‌پردازد و به این نتیجه می‌رسد که واقعیت مجازی یک ابزار آموزشی موثر برای مسائل بسیار پیچیده یا مفهومی است که نیاز به تجسم و درک فضایی دارند و کاربردهای گسترده‌ای در طراحی معماری، ساخت‌وساز، نقشه‌برداری و تحلیل و طراحی سازه‌ها دارد. همچنین با درگیر کردن تجربه فضایی دانشجو، فرآیند یاددهی یادگیری را غنی کرده و با تعامل بین شرکت‌کنندگان و محیط پیش‌بینی‌شده، منجر به تصمیم‌گیری می‌شود.