رویکردشناسی مطالعات در باب اندیشه تقریب مذاهب اسلامی

اندیشه تقریب مذاهب اسلامی فارغ از تمامی کامیابی‌ها و ناکامی‌هایش در عرصه‌های مختلف اجتماعی و دینی، توانسته زمینه‌ساز پژوهش‌های متعددی در باب روابط بین پیروان مذاهب اسلامی از آغاز شکل‌گیری‌اش تا به امروز باشد. پژوهش حاضر اما در پی یافتن پاسخی به این سوال است که رویکردهای غالب این پژوهش‌های متعدد مدنظر کدامند و آیا می‌توان رویکردهای بدیلی به این اندیشه متصور بود یا خیر؟ در این پژوهش، با ارائه پاسخی مثبت به این پرسش و در راستای توضیح بیشتر، با بررسی ادبیات پژوهشی مرتبط و استفاده از روش تحلیلی کتابخانه‌ای، سه رویکرد کلان فکری و ذهن محور، سیاسی و قدرت محور و اجتماعی و پیوند محور را شناسایی شده است. در ادامه با ارجاع به خوانش رشد محور از اندیشه تقریب، رویکردی مردمی‌تر از این اندیشه ارائه گردیده که با تاکید بر همزیستی فعالانه، تقریب بین تمامی مردمان مسلمان، استفاده از ظرفیت تمام علوم‎ و متخصصان دینی و غیر دینی برای توسعه نظری و اجتماعی این اندیشه و محوری دانستن جایگاه زنان و مادران در این حوزه می‌کوشد تا راهی نو برای ترویج هم‌زیستی‌ای تعالی بخش میان تمامی مردمان جهان و به ویژه مسلمانان پیشنهاد نماید