تاملی بر اصول حقوق بشر دوستانه در مخاصمات دوران نبوی (مطالعه موردی اصل تفکیک)

حقوق بین‌الملل بشردوستانه، از مباحث مطرح در حقوق بین‌الملل بوده و به معنای بخشی از موازین حقوقی ناظر بر مخاصمات مسلحانه اطلاق می‌گرددکه هدف آن حمایت از کرامت انسانی و کاهش تلفات‌و خساراتهاست. این نوشتار در نظر دارد اصل تفکیک را به عنوان یکی از اصول حقوق بشردوستانه، در مخاصمات دوران صدر اسلام(دوره نبوی) را به بوته آزمون بگذارد. لذا این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش می‌باشد که اصل تفکیک در مخاصمات دوران نبوی تا چه حدی رعایت می‌شد؟ این پژوهش بر این فرض استوار است که بر اساس تعالیم اسلام اصل تفکیک به عنوان یکی از اصول حقوق بشردوستانه مورد توجه پیامبر به عنوان رهبر درجنگ‌ها مدنظر بود. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی و مبتنی بر شیوه کتابخانه‌ای و با مراجعه به کتابها، مقالات، منابع اینترنتی گرآوری شده است. لذا یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که اقدامات پیامر در جنگ‌های دوران صدر اسلام برگرفته از آیات وحی و درجهت احترام به کرامت انسان‌ها بدون توجه به مذهب، نژاد و. . . و همچنین کاهش تلفات و خسارات انسان‌ها در دوران جنگ بوده است.