تبیین نشانگرهای سبک زندگی علوی به منظور پیشگیری از اختلافات اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تببین نشانگرهای اخلاقی در سیره علوی براساس نامه‌های نهج البلاغه به منظور پیشگیری از اختلافات و تنشهای اجتماعی انجام گرفته است. این پژوهش به روش کیفی با رویکرد تحلیل مضمون به شیوه قیاسی به جستجوی مضامین مرتبط با این مولفه‌ها در متن 79 نامه از نامه‌های حضرت علی7 که در نهج البلاغه ذکر شده‌اند، انجام پذیرفت. در این پژوهش یافته‌های حاصل از پژوهش در مرحله ابتدایی 1279 مضمون بود که بعد از حذف کدهای مشترک و اضافه در مرحله دوم 1211 مضمون استخراج شد و در نهایت 135 مضمون کلیدی، 32 مضمون یکپارچه و 2 مضمون کلان در خصوص آموزه‌های اخلاقی معرفی شد. نتایج حاصل شده در قالب ماتریس مضامین و شبکه مضامین تحلیل گردید و نشانگرهای هنجارهای اخلاقی عبارتند از: اجتماعی، فردی، دینی، آموزشی، خانوادگی، مدیریتی، مالی و نشانگرهای هنجارهای رفتاری عبارتند از: اجتماعی، فردی، دینی، آموزشی، مدیریتی، و مالی از ماتریسها این نتیجه حاصل شد که در در بخش ارتباط میان دو مولفه اخلاق نظری و اخلاق عملی بیشترین ارتباط میان نشانگرهای اجتماعی، فردی، دینی، خانوادگی، از مولفه هنجارهای اخلاقی و شاخص فردی از مولفه رفتار اخلاقی، برقرار می‌باشد و در نهایت با توجه به شاخصهای پژوهش ازائه شده، پیشنهادانی ارائه شد.