مقایسه تاثیر آموزش روانشناسی مثبت‌گرا و ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور بر کنترل اضطراب نوجوانان بسکتبالیست‌ معلول اعزامی به مسابقات کشوری

هدف مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر آموزش های روانشناسی مثبت گرا و ذهن آگاهی نوجوان محور بر کنترل اضطراب نوجوانان بستکبالیست معلول اعزامی به مسابقات سراسری شهر تبریز (سال 1401-1400) بود. روش پژوهش نیمه‌تجربی (پیش‌آزمون- پس‌آزمون) بوده و با استفاده از دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل انجام شد. تعداد 45 پسر بسکتبالیست به صورت در دسترس انتخاب شده و سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. برای گروه اول آموزش روانشناسی مثبت گرا (11 جلسه؛ هفته‌ای 2 جلسۀ یک ‌ساعته) و برای گروه دوم، آموزش ذهن آگاهی نوجوان محور(8جلسه؛ هفته‌ای 1 جلسۀ، 90 دقیقه‌ای) اعمال شد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. همۀ آزمودنی‌ها پیش از آغاز آموزش و پس از آن، پرسشنامه اضطراب بک (1990) را پر کردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس تک‌متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات اضطراب در نوجوانان پسر بسکتبالیست معلول در گروه آموزش روانشناسی مثبت گرا نسبت به گروه آموزش ذهن آگاهی نوجوان محور، و در گروه آموزش ذهن آگاهی نوجوان محور نسبت به گروه کنترل در پس‌آزمون، به طور معنی‌داری کاهش یافته است. همچنین، آموزش روانشناسی مثبت گرا در کنترل اضطراب نوجوانان پسر بسکتبالیست معلول، موثرتر از آموزش ذهن آگاهی نوجوان محور است.

a comparison between the impact of positive psychology and young adult-oriented mindfulness on anxiety management of the national basketball players with disabilities

the purpose of the present study is to compare the effect of positive psychology and young adult-oriented mindfulness on anxiety management among basketball players with disabilities who were sent to the national games in tabriz (2021-2022). the research method was semi-experimental (pre-test & post-test) conducted by an experimental and control group. 45 teenaged boy basketball players were chosen by convenience sampling and then they were randomly divided into 2 experimental and 1 control groups. positive psychology was taught to the first group (11 sessions for 1 hour; twice a week) and young-adult mindfulness was taught to the second group (8 sessions for 90 minutes; once a week) while the control group received no education. all the participants filled out beck anxiety inventory (1990) before and after the education. for data analysis, univariate analysis of variance was used and the results showed that anxiety average score of the disabled boy basketball players in the positive psychology group significantly decreased compared to the young-adult mindfulness group and the post-test anxiety score of young adult-oriented mindfulness group significantly decreased compared to the control group.  moreover, the results revealed that teaching positive psychology is more effective than teaching young adult-oriented mindfulness to control anxiety of the teenaged boy basketball players with disabilities.