مقایسه سلامت عمومی و تندرستی افراد فعال و غیرفعال شرکت‌کننده در ورزش صبحگاهی شهر تهران

هدف این تحقیق، مقایسه سلامت عمومی و تندرستی افراد شرکت‌کننده در ورزش صبحگاهی با افراد غیر فعال است. جامعه آماری این تحقیق را افراد شرکت‌کننده در ایستگاه‌های ورزش صبحگاهی و افراد غیر فعال شهر تهران تشکیل داده است. با استفاده از نمونه گیری تصادفی 200 نفر افراد شرکت‌کننده در ورزش صبحگاهی و 200 نفر افراد غیر فعال به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، و از پرسش‌نامه استاندارد سلامت عمومی (28ghq -) برای اندازه گیری 4 خرده مقیاس (سلامت جسمانی، اضطراب و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی و افسردگی) استفاده گردید. اعتبار پرسش‌نامه تا کنون در بیش از 70 کشور دنیا بر آورد شده است (0.92- 0.82r=) برای فرضیه‌های تحقیق از آزمون یومن ویتنی و آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح 0.05 p≤ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که وضعیت سلامت جسمانی افراد شرکت‌کننده در ورزش صبحگاهی (2.2 &±2.8m=) بهتر از افراد غیر فعال (3.6 &±5.3 m=) است و افراد شرکت‌کننده در ورزش صبحگاهی اضطراب و اختلال خواب کمتری (2.3 &± 3.4 m =) از افراد غیر فعال (7/ 3 &± 8.6 m =) دارند. وضعیت کارکرد اجتماعی افراد شرکت‌کننده در ورزش صبحگاهی(2.9 &± 3.3m = ) بهتراز افراد غیر فعال (3&± 6.3m = ) بود؛ وضعیت افسردگی افراد شرکت‌کننده در ورزش صبحگاهی (1.2 &± 1.5 m =) نیز کمتر از افراد غیر فعال (3.3 &± 5.4m = ) است که این نتایج در سطح 0.01 p≤معنی دار بودند. همچنین بین سلامت عمومی و تندرستی افراد شرکت‌کننده در ورزش صبحگاهی با مدت فعالیت ورزشی (0.64r =) ارتباط معنی‌داری وجود داشت. بنابراین می‌توان بیان کرد که وضعیت سلامت عمومی (کل شاخص ها) افراد فعال در ورزش صبحگاهی بهتر از افراد غیر فعال است؛ و هرچه مدت فعالیت‌های ورزشی بیش‌تر باشد احتمال افزایش سلامتی عمومی و تندرستی افراد نیز وجود خواهد داشت.

a comparative study of public health and well-being of active and nonactive people in morning workout routines in tehran

the purpose of the present study is to compare public health and well-being of the participants in morning workout routines compared to nonactive people. statistical population of the research consisted of the participants in morning workout stations as well as those who were not active in the city of tehran. using random sampling, 200 participants active in morning workout routines and 200 people who were not active were chosen as the sample of study. standard questionnaire of public health (ghq-28) was used to measure four microscales (physical health, anxiety and sleep disorder, social function, and depression). validity of the questionnaire has already been assessed in more than 70 countries in the world (r=0.82 -0.92). for research hypothesis testing, mann-whitney u test and spearman correlation coefficient test (p≤0.05) were used. the research results showed that physical health condition of those participating in morning workout routines (m=2.8&±2.2) outperforms those who are nonactive (m=5.3&±3.6) and they have less anxiety and sleep disorder (m=3.4&±2.3) than those who are not active (m=8.6&±3.7). social function condition of those participating in morning workout routines ((m=3.3&±2.9) was better than nonactive people (m=6.3&±3); depression condition of those participating in morning workout routines (m=1.5&±1.2) was also less than those who were nonactive (m=5.4&±3.3) and all these results were meaningful at p≤0.01. there was a significant relation between public health and well-being of those participating in morning workout and the time duration of their exercise (r=0.64). therefore, it can be said that the public health condition (all indices) of those who are active in morning workout routines is better than that of nonactive people and whatever the time duration of exercising increases, there is a more chance of people’s public health and well-being.