کاربرد رویکرد کنترل بهینه در بهینه‌سازی سیستم‌های موجودی تولیدی در زنجیره تامین

این پژوهش با هدف کاربرد رویکرد کنترل بهینه در بهینه‌سازی سیستم‌های موجودی تولیدی در زنجیره تامین انجام شده است. تحقیق از نوع کاربردی است. در این پژوهش، روش پیشنهادی را بر اساس هسته‌ی متعامد لژاندر به منظورمدل‌سازی متغیرهای حالت و توابع کنترل توسعه می‌دهیم. به منظور به دست آوردن پارامترهای وزن‌دهی برای هسته‌ی چندجمله‌ای، از رگرسیون بردار پشتیبان کمترین مربعات در طول فرایند آموزش استفاده می‌کنیم. روش پیشنهادی پیش‌بینی دقیق و کنترل موثر سطوح موجودی را فراهم می‌آورد، که منجر به کاهش هزینه‌ها و بهینه‌سازی عملیات زنجیره‌های تامین می‌شود. این پژوهش با ارائه تعدادی نمونه آزمایشی که برگرفته از اطلاعات شرکت مورد مطالعه است، اثربخشی رویکرد پیشنهادی را به همراه نمایش نمودار سطح تولید بهینه و سطح بهینه موجودی فروشنده و خریدار مورد بررسی قرار می‌ گیرد. نتایج نشان می دهد که شرکت سرنگ‌سازی می‌تواند توان تولیدی خود را از طریق بهینه‌سازی وضعیت فعلی با رویکرد مدل‌سازی عددی افزایش دهد. همچنین با استفاده از یادگیری ماشین و کنترل بهینه، شرکت می‌تواند موجودی، هزینه‌های تولید و نگهداری و جریان تولید را به گونه‌ای بهبود بخشد که تولید سالانه بهینه و مطلوب باشد. این پژوهش راه‌حل‌های مختلفی را برای افزایش اثربخشی فرایندهای تولید ارائه می‌دهد، که شامل بهبود فرآیندهای عملیاتی، فناوری و تجهیزات، زمان‌بندی، لجستیک، آموزش کارکنان، کیفیت محصول، تعمیرات و نگهداری، جریان اطلاعات و بازخورد مشتریان می‌شود. علاوه بر این، این تحقیق می‌تواند به عنوان مرجعی برای بهبود فرایندهای تولید در صنایع مشابه مورد استفاده قرار گیرد.