تاثیر سرمایه فکری بر بهره‌وری کارکنان و عملکرد شرکت مبتنی بر رویکرد ارزیابی متوازن با نقش میانجی قابلیت پویا

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سرمایه فکری بر بهره‌وری کارکنان و عملکرد شرکت مبتنی بر رویکرد ارزیابی متوازن با نقش میانجی قابلیت پویا در شرکت‌های خصوصی است. روش: جامعه آماری شامل کارکنان سازمان صنایع فورج البرز استان قزوین می‌باشد. به منظور گردآوری داده‌های مربوط به قابلیت‌های پویا از پرسشنامه نقی زاده و همکاران(1392) و بهره وری نیروی انسانی از پرسشنامه هرسی و گلداسمیت (1980) استفاده شده است. یافته های پژوهش ضمن تایید الگوی پیشنهادی، نشان داد که یکی از عواملی که می تواند نقش بسیار مهمی در افزایش قابلیت های منابع انسانی و بهبود عملکرد داشته باشد، ارزیابی دقیق و استفاده مناسب از سرمایه های فکری است که منجر به بهبود و تقویت رضایت شغلی کارکنان و نیز سطح رفتار شهروندی سازمانی می شود . همچنین نتایج نشان داد که قابلیت های پویا، زیر مجموعه منابعی است که به شرکت اجازه می دهد فرآیندها و محصولات جدیدی را ایجاد کند. به طور کلی نتایج حاکی از تاثیر مستقیم و غیرمستقیم ابعاد سرمایه فکری بر بهره‌وری کارکنان و عملکرد شرکت مبتنی بر رویکرد ارزیابی متوازن با نقش میانجی قابلیت پویا است.