بررسی‌ و تدوین‌ تهدیدات‌ انسان‌ ساز در پروژه‌های‌ پالایشگاهی‌ با‌ تلفیقی‌ از روش ahp-topsis؛ مطالعه‌ موردی‌ پالایشگاه نفت‌ تهران

پروژه‌های پالایشگاهی به دلیل فعالیت‌های زیاد خود همواره با درصد بالایی از تهدیدات و ریسک‌ها همراه هستند؛ بنابراین با توجه به تا خیراتی که براثر انواع تهدیدات و ریسک‌ها در اجرای پروژه‌ها به وجود می‌آید، ارزیابی آن‌ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. مسئله‌ای که مطرح است دسته‌بندی و شدت اثر این تهدیدات و ریسک‌ها بر این قبیل از پروژه‌هاست که باید به‌طورجدی موردتوجه قرار گیرد. شناسایی و اولویت‌بندی ریسک‌ها می‌تواند نقش بسزایی در این پروژه‌ها داشته باشد. هدف در این پژوهش شناسایی و ارزیابی ریسک ها و تهدیداتی است که بر روی پروژه تاثیر زیادی می‌گذارد و باعث افزایش زمان و هزینه می‌شود. دراین‌بین نیز ابتدا بامطالعه کتابخانه‌ای و بررسی اسناد و مدارک مرتبط با موضوع به جمع‌آوری اطلاعات پرداخته سپس تهدیدات را با استفاده از تلفیق روش‌هایی از قبیل روش توسعه‌ای که جزئی از روش سلسله مراتبی (ahp) و روش topsis فازی که یک تئوری قوی برای اولویت‌بندی تهدیدات و ریسک‌ها می‌باشد مورد ارزیابی قرار داده‌ایم. در این مطالعه نزدیک به 100 ریسک و تهدیداتی که بر پروژه‌های پالایشگاهی تاثیر می‌گذارند شناسایی‌شده که مربوط به نمونه موردمطالعه یعنی پالایشگاه نفت تهران است که با توجه به عواملی مانند تاثیر ریسک بر زمان، هزینه و کیفیت و احتمال وقوع ریسک، قابلیت کشف ریسک و قابلیت مدیریت ریسک، شناسایی و اولویت‌بندی شده‌اند. نتایج بیانگر آن است که با اجرای روش پیشنهادی انتظار می‌رود تهدیدات کل به‌اندازه 42.6% و اثرات مطلوب مورد انتظار بر ریسک پالایشگاه با اندازه 39.3% کاهش یابد. علاوه بر این، اثرات نامطلوب مورد انتظار در پالایشگاه به‌اندازه 41.3% و اثرات نامطلوب بر نگهداری، امنیت و حفظ پالایشگاه به‌اندازه 47.6% کاهش می‌یابد. در پایان نیز راه‌کارهایی جهت کاهش این‌گونه ریسک‌ها ارائه‌شده است.