افزایش دقت محاسبات و کاهش مقایسات زوجی مبتنی بر خوشه‌بندی معیارهای تصمیم و روش بهترین – بدترین فازی

در برخی از موارد با توجه به ابهام ناشی از قضاوت‌های کیفی، کثرت معیارهای تصمیم و در نتیجه افزایش محاسبات، محققین با روش‌های مختلف اقدام به حذف تعدادی از معیارها بر اساس نظرات کارفرما می‌نمایند. در صورتی که ممکن است در شرایط واقعی حذف برخی از معیارهای به ظاهر کم اهمیت، در نهایت به نتایج ضعیف در انتخاب بهترین گزینه منجر گردد. این مقاله در صدد است، ضمن رفع این کاستی‌ها، یک رویکرد ترکیبی جدید جهت افزایش دقت در محاسبات و کاهش مقایسات زوجی برای تعیین اوزان بهینه معیارهای تصمیم ارائه نماید. از این رو، ابتدا معیارهای تصمیم بر اساس تلفیق نظرات تصمیم‌گیرنده و روش آنتروپی شانون امتیازدهی و با روش k means خوشه‌بندی می‌شوند. سپس، فرآیند وزن‌دهی معیارهای هر خوشه به صورت مجزا با روش بهترین بدترین فازی انجام می‌گیرد. به منظور اطمینان از صحت نتایج، چند مثال عددی نیز ارائه شده است. نتایج نشان می‌دهد که رویکرد ترکیبی پیشنهادی علاوه بر جلوگیری از حذف برخی از معیارهای تصمیم، منجر به افزایش دقت در محاسبات و کاهش مقایسات زوجی بین معیارها نسبت به روش بهترین – بدترین می‌شود. به عبارت دیگر، نتایج این رویکرد ضمن نیاز به داده‌های مقایسه‌ای کمتر، جواب‌های قابل اطمینان‌تری را نیز در اختیار تصمیم‌گیرنده قرار می‌دهد.