ساخت و اعتباریابی مدل فناوری ترکیبی شاخص‌های برنامه درسی و تربیت زیباشناختی (با تاکید بر آموزش عالی)

در نظام آموزشی و توسعه نیروی انسانی آموزش عالی مولفه‌ای کلیدی در هر کشوری محسوب می‌شود. عملکرد نظام آموزشی ابزاری برای پاسخگویی به مشکلات و نیازهای جامعه است. نیازهای آموزشی ویژه در رده‌های مختلف سنی متفاوت است، که منطق ویژه فرایند آموزشی در آموزش عالی را تعیین می‌کند. از آنجا که نظام آموزش عالی وظیفه مهم تربیت نیروی انسانی متخصص را بر عهده دارد، لازم است در طراحی، اجرا و ارزشیابی فعالیت‌های آن از شیوه‌های مطلوب، دقیق و نظام‌مند استفاده شود. این پژوهش به دنبال طراحی و اعتبار یابی الگوی تلفیقی مولفه‌های برنامه درسی و تربیت زیباشناختی در آموزش عالی می باشد. هدف دست یابی به مولفه‌هایی از زیباشناختی است که می‌توان در کنار سایر مولفه‌های برنامه درسی برخاسته از حوزه علوم انسانی در برنامه درسی دانشگاه بکار گرفت. بدین منظور با روش کیفی و اکتشافی این مولفه‌ها از منابع ادبیات مطالعات برنامه درسی، دیدگاه صاحب‌نظران این رشته و همچنین دیدگاه صاحب‌نظران رشته هنر و زیباشناختی استخراج گردید و پس از اجماع نظر و امکان به‌کارگیری آنها توسط دانشگاه‌های دولتی سطح استان خوزستان در سال 1402، آن مولفه‌ها در طراحی الگوی پیشنهادی به کار گرفته شدند و در ادامه الگوی پیشنهادی طراحی و اعتباریابی گردید. در این پژوهش برای تعیین میزان اتفاق نظر میان اعضا، از آزمون تی و ضریب هماهنگی کندال استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که هنر و زیباشناختی به‌عنوان یک چشم انداز و پارادایم در برنامه درسی، حاوی مولفه‌ها، الهامات و مولفه‌های زیادی است. این مولفه‌ها می‌توانند با محوریت مولفه‌های مهم برنامه درسی مانند هدف، محتوا، روش و ارزشیابی در طراحی، تدوین و اجرای برنامه‌های درسی به کار گرفته شوند.

construction and validation of the hybrid technology model of curriculum indicators and aesthetic education (with emphasis on higher education)

higher education is a key component in the educational system and human resource development in every country. the functioning of the education system is a tool for responding to the problems and needs of society since the higher education system has the important task of training specialized human resources, it is necessary to use appropriate, accurate, and systematic methods in the design, implementation, and evaluation of its activities. this research seeks to design and validate a model of integrating curriculum components and aesthetic education in higher education. the goal is to achieve components of aesthetics that can be used in the university curriculum alongside other curriculum components arising from the humanities. for this purpose, these components were extracted from the literature sources of curriculum studies, the views of experts in this field, as well as the views of experts in the field of art and aesthetics, using a qualitative and exploratory method. and after reaching a consensus and the possibility of their application by public universities in khuzestan province in 1402, those components were used in the design of the proposed model, and then the proposed model was designed and validated. in this study, the t-test and kendall’s coefficient of agreement were used to determine the level of consensus among members. the research findings showed that art and aesthetics as a perspective and paradigm in the curriculum contain many components, inspirations, and elements. these components can be used in the design, development, and implementation of curricula, focusing on important curriculum components such as goals, content, methods and evaluation.