بررسی مقایسه‌ای رویکرد دولت های جمهوری اسلامی ایران پیرامون پرونده هسته‌ای (1397-1376)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
پیری رحیم ,رضایی علیرضا
|
|
منبع
|
بحران پژوهي جهان اسلام - 1401 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:1 -36
|
|
چکیده
|
بدون شک پرونده هسته‌ای ، مهم‌ترین موضوع سیاست خارجی دولت های جمهوری اسلامی ایران در سه دهه‌ی گذشته است که سیاست داخلی و خارجی آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده و در این میان بازیگران خارجی به‌ویژه قدرت‌های بزرگ درروند شکل‌گیری و تبدیل بعد فنی- حقوقی آن به پرونده ای سیاسی- امنیتی، نقشی بی بدیل و اساسی داشته اند که تاکنون آثار و پیامدهای گوناگونی به دنبال داشته است که کنکاش پیرامون روند شکل‌گیری و بررسی زوایای مختلف این پرونده از اهمیت خاصی برخوردار می‌باشد و مقاله حاضر بر آن است با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و کاربست نظریه گفتمان به این سوال اصلی پاسخ دهد که الگوی رفتاری حاکم بر سیاست خارجی دولت های جمهوری اسلامی ایران در موضوع هسته‌ای کدم‌اند و چه آثار و پیامدهایی به دنبال داشته است؟ یافته های پژوهش نشان می‌دهد ایجاد مدیریت واحد در پرونده هسته ای (در دوره اول)، تبدیل موضوع هسته ای به گفتمانی عمومی و مقابله با زیاده‌خواهی کشورهای غربی (در دوره دوم)، افشای چهره ایالات‌متحده و کاهش سطح اعتماد عمومی به این کشور (در دوره سوم) مهم‌ترین نقاط قوت وهم چنین انفعال در برابر شورای حکام و تهدیدات کشورهای غربی (در دوره اول)، سوءاستفاده کشورهای غربی از گفتمان احمدی نژاد (در دوره دوم)، گره زدن مسائل اقتصادی با پرونده هسته ای و تفسیرهای متفاوت از برجام (در دوره سوم) از مهم‌ترین نقاط ضعف دولت‌های جمهوری اسلامی ایران در پرونده هسته‌ای می‌باشد.
|
|
کلیدواژه
|
گفتمان، پرونده هسته‌ای، صلح گرایی، اصول گرایی عدالت محور، اعتدال گرایی
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان, گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
ir.alirezarezaei@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|