ریشه‌ها و اشکال مختلف گرایش به خشونت و پرخاشگری در تعاملات اجتماعی و سیاسی جامعه ایران

خشونت از نابهنجاری‌های موجود در تعاملات اجتماعی و سیاسی جامعه، علاوه بر اینکه آرامش و نظم جامعه را به هم می‌ریزد، پیامدهای امنیتی بسیاری برای کنشگران دارد. جامعه ایران هم نیز از این قاعده مستثنی نیست. چرا که ایجاد خشونت در تعاملات اجتماعی و سیاسی دلایل و ریشه‌های بسیاری دارد. یکی از مهم‌ترین دلایل گرایش به خشونت، احساس محرومیت نسبی اعضای جامعه است. پژوهش حاضر به دنبال تحلیل علل و اشکال مختلف خشونت در تعاملات اجتماعی و سیاسی جامعه ایران (اعتراضات پاییز 1401) با استفاده از نظریه محرومیت نسبی است. در واقع نویسندگان تلاش خواهند کرد به روش تحلیلی توصیفی و با استفاده از داده‌های کتابخانه‌ای و اینترنتی به این پرسش: دلیل و ریشه گرایش تعاملات اجتماعی و سیاسی در جامعه ایران به خشونت و پرخاشگری چه می‌باشد؟ پاسخ دهند. برای پاسخ به سوال فرض شده است؛ افراد جامعه ایران به‌خصوص جوانان احساس می‌کنند که با توجه به توانایی‌ها و حقوقی که دارند (داشته‌ها و هست‌ها)، انتظارات و توقعات (خواسته‌ها و بایدها) آن‌ها برآورده نمی‌شود و با محرومیت‌های سیاسی و اجتماعی مواجه می‌شوند، فلذا برای احقاق حق خود، به خشونت و پرخاشگری تمایل پیدا می‌کنند.

analysis of the roots and different forms of violence in the social and political interactions of iranian society

violence is one of the anomalies in the social and political interactions of the society, which, in addition to disrupting the peace and order of the society, has many security consequences for the country, and iranian society is no exception to this rule. the creation of violence in social and political interactions has many reasons and roots, one of the most important reasons for the tendency to violence is the relative deprivation of society members. the current research seeks to analyze the causes and different forms of violence in the social and political interactions of iranian society (protests of the fall of 1401) using the theory of relative deprivation. therefore, the research question will be as follows; what is the reason and root of the trend of social and political interactions in iranian society towards violence? the hypothesis that is proposed to answer the above question is; the members of iranian society, especially the youth, feel that according to their abilities and rights (haves and ares), their expectations and expectations (wants and shoulds) are not met and they face political and social exclusions, so they tend to violence to assert their rights. they find the present article was written using analytical-descriptive method and using library and internet data.