مطالعه تطبیقی تاب‌آوری اقتصادی در قبل و بعد از شیوع بیماری کووید 19 در روستاهای گردشگرپذیرشهرستان بندر انزلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تطبیقی تاب‌‌آوری اقتصادی در روستاهای گردشگرپذیر بندر انزلی در قبل و بعد از شیوع بیماری کووید-19 انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از لحاظ ماهیت، کمی و از لحاظ روش‌شناسی توصیفی- تحلیلی می‌‌باشد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات پس از جمع‌‌آوری داده‌‌ها و اطلاعات با استفاده از نرم‌‌افزار‌‌هایspss ، gis و مدل ویکور مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفته شدند. جامعه آماری در پژوهش حاضر خانوارهای روستاهای گردشگرپذیر شهرستان بندر انزلی می‌‌باشند که به منظور تعیین حجم نمونه از نمونه‌‌گیری تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 382 نفر تعیین شدند. نتایج تحقیق نشان داد میزان تاب‌‌آوری اقتصادی روستاییان در برابر بحران کووید-19 در دوره بعد از کرونا، در حد متوسط و یا حد مطلوبیت بوده و با دوره قبل از کرونا تفاوت قابل ملاحظه‌‌ای از لحاظ تاب‌‌آوری دارد؛ سپس بر اساس مدل ویکور، میزان تاب‌‌آوری در بین روستاهای گردشگرپذیر متفاوت بوده، به طوری که به ترتیب روستاییان ساکن در روستاهای سنگاچین، آب‌کنار، بشمن، طالب‌آباد، لیچارکی حسن‌رود، حسن‌رود، کپورچال، جفرود پایین، گلشن، کچلک، سیاه‌وزان و علی‌آباد از سطح تاب‌‌آوری بالاتری برخوردار می‌‌باشند. در نهایت روستاهای با سطح تاب‌‌آوری بالا از اولویت پایینی برای افزایش در تاب‌‌آوری اقتصادی برخوردار هستند و برعکس روستاهایی با سطح تاب‌‌آوری پایین از اولویت بالایی برای افزایش در تاب‌‌آوری در بین جامعه آن‌ها برخوردار هستند.

outbreak of the covid-19 disease in tourism villages of bandar anzali county

the present study was conducted with the aim of a comparative study of economic resilience in the tourism villages of bandar anzali county before and after the outbreak of the covid-19 disease. in terms of practical purpose, the present research is quantitative in nature and descriptive-analytical in terms of methodology. after data collection, data and information were analyzed using spss, gis, and vikor model software. the current research’s statistical population includes households in bandar anzali county tourism villages; to determine the sample size from random sampling and using cochran’s formula, 382 people were determined. the results of the research showed that the level of economic resilience of the villagers against the covid-19 crisis in the post-covid-19 period was at the average level or the level of desirability, and there is a significant difference in terms of resilience compared to the pre-covid-19 period. then, based on the vikor model, the level of resilience has been different among tourism villages so that the villagers living in the villages (sangachin, ab kenar, bashman, taleb abad, licharki hassan roud, hassan roud, kapurchal, jefrud-e pain, golshan, kachelak, siah wazan, ali abad) have a higher level of resilience. finally, villages with a high level of resilience have a low priority for increasing economic resilience. on the contrary, villages with a low level of resilience have a high priority for increasing resilience among their community.