ضرورت تجهیز حداقل یکی از رله‌های دیستانس خطوط انتقال به واحد قفل در مقابل ناحیه‌ی بار

در خطوط پربار، امکان ورود امپدانس بار به مشخصه‌ی رله‌های دیستانس و در نتیجه صدور فرمان تریپ کاذب وجود داشته که راه جلوگیری از آن، در نظر گرفتن مشخصه‌ی بار در رله‌های دیستانس است. در مواردی که به دلیل محدودیت رله، امکان در نظر گرفتن مشخصه‌ی بار در رله‌ی دیستانس وجود ندارد، تنظیم مقاومتی زون‌ها با توجه به حداقل مقدار مقاومت بار محدود می‌شود. مهمترین چالش محدود کردن تنظیم مقاومتی زون‌ها، امکان عدم تشخیص خطاهای با مقاومت بالا و در نتیجه پاکسازی جریان خطا در مدت زمان‌ طولانی‌تر است. از طرف دیگر این امکان نیز وجود دارد که خطای مقاومتی خط پیش‌رو در ایستگاه مبدا به دلیل محدودیت تنظیم مقاومتی زون‌ها تشخیص داده نشده و همزمان رله‌های دیستانس خطوط پشت‌سر که مجهز به واحد قفل بار (و در نتیجه تنظیم مقاومتی بالاتری) هستند این خطا را تشخیص داده و فرمان تریپ صادر کنند که این مورد بیانگر گسترش حادثه در شبکه‌ی انتقال می‌باشد. در این مقاله به اهمیت وجود واحد قفل بار در جهت جلوگیری از گسترش حادثه در زمان وقوع خطای مقاومت بالا پرداخته شده است.